Fort Hancock

Fort Hancock to dawna instalacja obrony przybrzeżnej na północnym krańcu półwyspu Sandy Hook w New Jersey. Kompleks obejmuje betonowe baterie artyleryjskie, podziemne przejścia i ceglane budynki rozsiane po otwartym terenie.

Baza powstała w 1895 roku, aby chronić port w Nowym Jorku przed potencjalnymi atakami z morza. Podczas II wojny światowej stacjonowało tu do 7.000 żołnierzy, zanim obiekt zamknięto w 1974 roku.

Nazwa honoruje generała Winfielda Scotta Hancocka, wysokiego oficera z amerykańskiej wojny secesyjnej. Dziś puste koszary i domy oficerskie wzdłuż ulic zachowują układ osady wojskowej, przez którą można przejść pieszo.

Rangerzy prowadzą wycieczki po Battery Potter i baterii moździerzy latem, z codziennymi wizytami dostępnymi między 9 a 17. Wiele budynków pozostaje zamkniętych i chodzi się po otwartym terenie, więc zalecane są mocne buty i ochrona przed pogodą.

Podziemny kompleks tuneli, zbudowany pierwotnie do przechowywania amunicji, służył później jako niejawne stanowisko dowodzenia dla obrony miasta Nowy Jork. W najgłębszych komorach można wciąż zobaczyć systemy wentylacyjne i panele sterownicze z czasów zimnej wojny.

Lokalizacja: Middletown Township

Część: Fort Hancock and the Sandy Hook Proving Ground Historic District

Współrzędne GPS: 40.46390,-74.00280

Najnowsza aktualizacja: 5 grudnia 2025 o 23:30