Sala hipòstila des Galliner de Madona

Sala hipòstila des Galliner de Madona to stanowisko prehistoryczne z pięcioma kolumnami i dziewięcioma filarami wykonanymi z ułożonych dużych kamieni, podtrzymującymi masywne płyty kamienne jako dach. Struktura wykorzystuje system nośnych elementów kamiennych typowy dla starożytnej budowy w tym regionie.

Budowę datuje się na okres między 1050 p.n.e. a 123 p.n.e., oznaczający przejście między erami Prototalaiotyczną i Posttalaiotyczną. Ten przedział czasowy pokazuje, kiedy style budowy zmieniły się w lokalnych tradycjach wyspy.

Nazwa pochodzi z antycznej terminologii greckiej, gdzie hipòstyl oznacza dach wspierany przez kolumny, pokazując powiązania ze śródziemnomorskimi metodami budowy. Ta wspólna terminologia odzwierciedla, jak różne kultury starożytne rozumiały podobne rozwiązania architektoniczne.

Dostęp do stanowiska jest ograniczony i wymaga wcześniejszego skontaktowania się z Serwisem Dziedzictwa rady wyspiarskiej Minorki. To ograniczenie chroni starą strukturę i jej delikatną budowę kamienną.

Oryginalne wejście w północno-zachodniej fasadzie zostało zamknięte dawno temu, ale upadek dachu stworzył później nieplanowane otwarcie. Ten przypadkowy przejazd pokazuje, jak starożytne struktury rozwijają nowe punkty dostępu przez naturalne zużycie.

Lokalizacja: Es Migjorn Gran

Współrzędne GPS: 39.93174,4.02979

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 21:02