Villanueva building

Budynek Villanueva to neoklasycystyczna struktura muzeum o symetrycznych proporcjach, portalu centralnym wspieranym przez kolumny doryjskie i dwoma skrzydłami bocznymi rozciągającymi się od głównej fasady. Nowoczesne rozszerzenia łączą się poprzez podziemne korytarze, zapewniając dodatkowe przestrzenie wystawiennicze i lepszą cyrkulację na całym terenie kompleksu muzealnego.

Budowa rozpoczęła się w 1785 roku pod Carlo III jako Gabinet Historii Naturalnej, ale wojska Napoleona użyły go jako koszar podczas Wojny o Niepodległość. Po restauracji otworzy się jako muzeum sztuki i stał się najważniejszą instytucją sztuki w Hiszpanii.

Budynek mieści główne galerie Muzeum Prado, które otworzyło się w 1819 roku ze zbiorami malarstwa hiszpańskiego i dzieł sztuki królewskiej. Przestrzenie są codziennie odwiedzane przez zwiedzających, którzy przychodzą zobaczyć prace hiszpańskich i europejskich mistrzów.

Budynek jest położony centralnie w dzielnicy Jerónimos i jest łatwo dostępny pieszo z głównych pobliskich miejsc. Połączenia podziemne umożliwiają wygodną nawigację między różnymi obszarami ekspozycji bez konieczności wielokrotnego powrotu na poziom gruntu.

Fasada kamienna została zbudowana z granitu wydobywanego z Sierra de Guadarrama i białego wapienia z Colmenar, materiałów wybranych ze względu na ich trwałość. Te lokalne materiały nadają budynkowi charakterystyczny wygląd, który odróżniał go od wielu innych europejskich muzeów tamtych czasów.

Lokalizacja: Jerónimos

Architekci: Juan de Villanueva, Antonio López Aguado

Styl architektoniczny: Neoclassical architecture

Część: Paseo del Prado and Buen Retiro, a landscape of Arts and Sciences

Współrzędne GPS: 40.41389,-3.69250

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 21:03