Pawilon barceloński

Pawilon niemiecki jest budynkiem wystawowym na Montjuïc w Hiszpanii, złożonym z otwartej platformy ze szklanymi ścianami, stalowymi kolumnami i polerowanymi płytami kamiennymi. Rzut piętra dzieli się na kilka stref rozmieszczonych wokół dwóch płytkich basenów wodnych.

Budynek został wzniesiony na Wystawę Światową w 1929 roku jako sala przyjęć delegacji niemieckiej i rozebrano go rok później. Miasto odbudowało go w latach 1983–1986 na pierwotnym miejscu.

Budynek jest często nazywany od nazwiska swojego architekta, Miesa van der Rohe, i pokazuje nowy sposób łączenia przestrzeni wewnętrznej z zewnętrzną. Zwiedzający widzą dziś, jak cienkie płyty polerowanego kamienia i szkło wychwytują światło inaczej niż tradycyjne ściany.

Dostęp jest z Avinguda de Francesc Ferrer i Guàrdia w pobliżu Plaça d'Espanya, a ścieżki wewnątrz są płaskie. Zwiedzający, którzy nie spieszą się, mogą śledzić układ przestrzeni i materiału we własnym tempie.

Powierzchnia z zielonego marmuru na jednej z centralnych ścian pochodzi z Alp i pokazuje delikatny wzór naturalnego żyłkowania. Płyta została wybrana tak, aby wzór rozwijał się niemal symetrycznie, gdy stoi się przed nią.

Lokalizacja: Montjuïc

Założenie: 1928

Architekci: Ludwig Mies van der Rohe

Oficjalne otwarcie: maja 1929

Styl architektoniczny: rationalism, modern architecture

Wykonano z: travertine, onyx, marble

Część: 1929 Barcelona International Exposition

Adres: Av. Francesc Ferrer i Guàrdia, 7

Strona internetowa: https://miesbcn.com/ca/el-pavello

Współrzędne GPS: 41.37056,2.15000

Najnowsza aktualizacja: 12 grudnia 2025 o 18:41