Troy VII

Troja VII to warstwa osadnicza z późnej epoki brązu w Hisarlik w północno-zachodniej Turcji, obejmująca fortyfikacje, struktury mieszkalne i mury obronne. Pozostałości rozciągają się na kilku tarasach z cytadelą na najwyższym punkcie i dolnym miastem rozciągającym się na otaczającym terenie.

Osada powstała między 1300 a 950 r. p.n.e. i oznacza ostatnią fazę zajmowania terenu w późnej epoce brązu w tym miejscu. Wykopaliska pokazują, że mieszkańcy odbudowywali swoje domy i wzmacniali obronę kilkakrotnie, zanim życie osady dobiegło końca.

Nazwa tej warstwy osadniczej pochodzi od systemu numeracji, którego archeolodzy używają do identyfikacji kolejnych okresów zajmowania terenu znalezionych jeden nad drugim. Zwiedzający mogą dziś chodzić między podstawami murów i fundamentami, które pokazują, jak mieszkańcy organizowali codzienne czynności i wymieniali towary z podróżnymi.

Stanowisko wykopaliskowe jest dostępne przez otwarte ścieżki, które wiją się między pozostałościami murów i fundamentami. Wskazane jest mocne obuwie, ponieważ teren jest nierówny i obejmuje różne poziomy wzniesień.

Wykopaliska odkryły ceramikę i przedmioty metalowe, które dokumentują stosunki handlowe przez pobliską zatokę Besik. Te znaleziska pokazują, że mieszkańcy regularnie wymieniali towary z żeglarzami z innych regionów.

Część: Troy

Współrzędne GPS: 39.95642,26.23900

Najnowsza aktualizacja: 5 grudnia 2025 o 23:29