Najlepsze uniwersytety świata: prestiżowe kampusy, wyróżniająca się architektura

Massachusetts Institute of Technology rozciąga się wzdłuż rzeki Charles, na kilka przecznic między Cambridge a Bostonem. Budynki z różnych epok pokazują, jak architektura ewoluowała w czasie, od wczesnych kamiennych fasad początku XX wieku po nowsze konstrukcje ze szkła i betonu. Studenci przemieszczają się między salami wykładowymi a laboratoriami, często rowerem lub pieszo. Ścieżki biegnące wzdłuż rzeki zachęcają do spacerów, podczas gdy ośrodki badawcze kontynuują swoją pracę w tle. Wokół instytutu otworzyły się kawiarnie, księgarnie i małe restauracje. Atmosferę wyznacza koncentracja i ruch, tablice wskazują działy, sale wykładowe i wykłady publiczne. Kampus pozostaje otwarty, odwiedzający mogą przekraczać wiele przestrzeni i obserwować różne style budynków, od głównego gmachu zwieńczonego kopułą po eksperymentalne realizacje ostatnich lat.

Imperial College London zajmuje dzielnicę South Kensington, gdzie budynki badawcze przeplatają się z historycznymi muzeami. Kampus łączy konstrukcje wiktoriańskie i szklane fasady, rozmieszczone między parkami i szerokimi ulicami. Studenci przemieszczają się między salami wykładowymi a bibliotekami, podczas gdy naukowcy pracują w laboratoriach. Dzielnica przyciąga odwiedzających, którzy przychodzą zobaczyć zarówno muzea, jak i środowisko akademickie. Uczelnia łączy życie uniwersyteckie z codziennym rytmem wielkiego miasta.

Uniwersytet Oksfordzki rozpościera się po całym starym mieście, gdzie około czterdzieści kolegiów stoi wśród wąskich uliczek i terenów zielonych. Większość budynków pochodzi ze średniowiecza i renesansu, ich piaskowiec w kolorze miodu kształtuje krajobraz miejski. Idzie się przez wewnętrzne dziedzińce z zadbanym trawnikiem, mija gotyckie kaplice i biblioteki z wysokimi oknami. Studenci jeżdżą rowerami po ulicach, księgarnie i kawiarnie ożywiają okolice kolegiów. Dzielnica Bodleian Library, Radcliffe Camera z okrągłą kopułą i kościół uniwersytecki św. Marii należą do codziennego życia mieszkańców i przyciągają odwiedzających, którzy spacerują między starymi kamieniami i wdychają naukową atmosferę tego miasta.

Ten uniwersytet rozciąga się na otwartych trawnikach i ceglanych alejkach otoczonych czerwonymi ceglanymi budynkami, z których wiele pochodzi z XVIII i XIX wieku. Harvard Yard, historyczne jądro, skupia biblioteki, budynki administracyjne i akademiki za kutymi bramami. Stare wiązy rzucają cień na ławki, gdzie studenci czytają lub rozmawiają. Wzdłuż rzeki Charles stoją przystanie dla łodzi i boiska sportowe. Biblioteka Widener, z fasadą wysokich kolumn, dominuje główną oś, podczas gdy nowsze budynki ze szkła i betonu zajmują obrzeża kampusu. Turyści zatrzymują się, by sfotografować pomnik Johna Harvarda, a studenci przemierzają ścieżki między wykładami. Atmosfera łączy akademickie skupienie z ruchliwym rytmem młodego miasta.

Ten uniwersytet składa się z ponad trzydziestu kolegiów rozsianych po Cambridge. Średniowieczne budynki z cegły stoją obok renesansowych dziedzińców i wiktoriańskich kaplic. Studenci poruszają się na rowerach przez wąskie ulice lub ślizgają się po rzece Cam w drewnianych łodziach. Kolegia otwierają swoje ogrody w stronę ulicy lub rzeki, niektóre z trawnikami, po których mogą chodzić tylko profesorowie. Zimą biblioteki się zapełniają, latem grupy siedzą na trawie. Miasto żyje według kalendarza akademickiego: podczas przerw semestralnych robi się ciszej, w czasie egzaminów wszystko przyspiesza. W pubach spotykają się wykładowcy i studenci, w księgarniach piętrzą się podręczniki i stare wydania. Centrum jest małe, można je przejść pieszo, ale każde kolegium tworzy własny świat z jadalnią, kaplicą i pokojami wokół dziedzińca.

Uniwersytet Stanforda rozciąga się na rozległym terenie w Kalifornii, dawnym ranczu przekształconym w kampus pod otwartym niebem. Budynki rozpoznaje się po piaskowcowych arkadach w stylu hiszpańskim, z czerwonymi dachówkami i długimi krytymi przejściami. Złote wzgórza otaczają miejsce, pozostając suche przez większą część roku, podczas gdy palmy i eukaliptusy dają cień wzdłuż ścieżek. Między starszymi budowlami otwierają się trawniki, gdzie studenci zatrzymują się w drodze między zajęciami. Architektura przypomina stare kalifornijskie misje, z wewnętrznymi dziedzińcami i powtarzającymi się łukami, które obramiają widoki na otaczający teren. Nowsze budynki badawcze ze szkła i betonu stoją w pobliżu, ale historyczne jądro określa to miejsce. Kampus rozpościera się blisko podnóży gór, w strefie, gdzie klimat pozostaje łagodny i czasem nadciąga mgła znad Pacyfiku. Wrażenie jest otwarte i przestronne, z szerokimi alejami i niewielkim ruchem. Jazda na rowerze jest powszechna, a wiele osób porusza się wolno po terenie. Uniwersytet przyciąga odwiedzających, którzy spacerują pod arkadami i wyczuwają związek między nauką a kalifornijskim krajobrazem.

ETH Zurich stoi na wzgórzu nad miastem, łącząc zabytkowe budynki z nowoczesnymi laboratoriami ze szkła i betonu. Z tarasów widać dachy Zurychu, a za nimi ośnieżone szczyty Alp. W salach wykładowych i laboratoriach badawczych studenci i naukowcy z wielu krajów pracują nad projektami z matematyki, fizyki i inżynierii. Ulice wokół kampusu są obstawione księgarniami, studenckimi stołówkami i kawiarniami, gdzie często widać grupy młodych ludzi w rozmowie. Przechodząc przez szerokie schody i korytarze, czuje się koncentrację panującą w tej uczelni poświęconej naukom ścisłym i technice. Niektóre budynki pochodzą z XIX wieku, inne powstały zaledwie kilkadziesiąt lat temu, a wszędzie znajdują się tablice i tablice informacyjne przypominające wielkie nazwiska fizyki i matematyki.

Ten kampus rozciąga się na łagodnych wzgórzach, gdzie budynki dydaktyczne, centra badawcze i akademiki rozmieszczone są wśród tropikalnych drzew i ogrodów. Architektura łączy otwarte struktury z szklanymi fasadami, które wpuszczają światło dzienne, jednocześnie zapewniając cień. Studenci poruszają się zadaszonymi ścieżkami, które chronią przed słońcem i deszczem. Tereny zielone otaczają biblioteki, sale wykładowe i laboratoria, a teren sięga aż do krawędzi rezerwatu przyrody. Podczas przerw młodzi ludzie siedzą pod palmami lub w klimatyzowanych świetlicach. Miejsce przypomina małe miasto samo w sobie, z kafeteriami, obiektami sportowymi i spokojnymi zakątkami do nauki. Atmosfera pozostaje ożywiona bez pośpiechu, kształtowana przez przyjazdy i wyjazdy studentów z całego świata.

University College London stoi w sercu Bloomsbury, dzielnicy pełnej księgarń i muzeów. Główny budynek prezentuje neoklasyczną fasadę z wysokimi kolumnami i kopułą widoczną z daleka. Ulice wokół są spokojne, z drzewami wzdłuż chodników i małymi kawiarniami, w których pracują studenci. Kilka instytutów rozmieszczonych jest w sąsiednich budynkach, niektóre z XIX wieku, inne nowoczesne. Spotyka się badaczy przechodzących między bibliotekami i zwiedzających przeglądających muzeum uniwersytetu. Dzielnica zachowuje akademicki charakter, z wieloma pieszymi i niewielkim ruchem, mimo bliskości ruchliwego centrum miasta.

California Institute of Technology rozciąga się w Pasadenie, kilka kilometrów od centrum Los Angeles. Kampus zajmuje niewielką powierzchnię, otoczoną niskimi budynkami z cegły i betonu, w których mieszczą się laboratoria i sale wykładowe. Drzewa cieniują alejki, którymi studenci i badacze przemieszczają się między budynkami. Architektura pozostaje skromna, bez odniesień historycznych czy monumentalnych gestów. Małe grupy gromadzą się przy stolikach rozstawionych na otwartej przestrzeni. Atmosfera pozostaje spokojna, nawet w trakcie roku akademickiego. Trawniki i nasadzenia przerywają zabudowę, a palmy i inne drzewa chronią przed słońcem. Rozmiar kampusu pozwala przemierzyć go pieszo od jednego końca do drugiego. Niewielu odwiedzających z miasta tu zagląda; instytut pozostaje miejscem dla tych, którzy tu pracują lub studiują.

Ten kampus znajduje się w samym sercu Filadelfii i łączy kamienne budynki z dawnych stuleci z codziennym rytmem miasta. Konstrukcje z ciemnego kamienia, kolumny i wieże w stylu gotyckim stoją obok szerokich alei i współczesnych obiektów. Studenci przemieszczają się między salami wykładowymi a okolicznymi dzielnicami, gdzie kawiarnie i księgarnie nadają ton. University of Pennsylvania jest częścią miasta od ponad dwustu lat, a jej architektura odzwierciedla tę długą historię. Parki i wewnętrzne dziedzińce oferują miejsca do czytania lub rozmów, podczas gdy okoliczne ulice niosą życie sąsiedztwa.

Ten kampus rozciąga się na łagodnych wzgórzach nad Berkeley, oferując szerokie widoki na Zatokę San Francisco. Uniwersytet powstał pod koniec XIX wieku i rozwinął się w dużą instytucję badawczą. Budynki z czerwonej cegły, wysokie wieże zegarowe i zacienione place tworzą krajobraz. Studenci siedzą na trawie, rowery opierają się o ściany, rozmowy toczą się pod platanami. W latach sześćdziesiątych to miejsce stało się punktem wyjścia ruchów politycznych i społecznych, które przekroczyły granice Kalifornii. Dzisiaj zwiedzający przychodzą, by przejść się szerokimi alejami, odkryć stare biblioteki i poczuć, jak wygląda miejsce, gdzie spotykają się badania naukowe i debata publiczna.

Uniwersytet w Melbourne grupuje swoje budynki na kilku przecznicach blisko centrum i łączy kamienne konstrukcje wiktoriańskie z XIX wieku ze szklanymi i betonowymi strukturami z późniejszych dekad. Trawniki i stare drzewa oddzielają wydziały, podczas gdy studenci przemieszczają się ścieżkami między zajęciami. Biblioteka stoi za kolumnami, kawiarnie zapełniają się w południe, a sale wykładowe pustoszeją wieczorem. Wokół uniwersytetu stoją księgarnie, puby i domy studenckie, więc życie akademickie rozlewa się na sąsiednie ulice Carlton.

Nanyang Technological University zajmuje rozległy teren w zachodnim Singapurze, gdzie nowoczesne budynki stoją wśród gęstej zieleni i otwartych trawników. Architektura kampusu wydaje się eksperymentalna: zakrzywione linie, zielone dachy i szklane fasady kształtują krajobraz. Niektóre struktury wpasowują się w zbocza, inne wyrastają jak rzeźbiarskie formy ponad koronami drzew. Studenci poruszają się krytymi kładkami między wydziałami, przecinają dziedzińce ozdobione zbiornikami wody i odpoczywają pod drzewami dającymi cień. Położenie z dala od centrum miasta nadaje kampusowi spokojny, niemal odosobniony charakter. Odwiedzający odkrywają krajobraz uniwersytecki, który łączy badania naukowe z naturą w niezwykły sposób.

Cornell University znajduje się na płaskowyżu nad głębokimi wąwozami, gdzie wodospady spadają po stromych skalnych ścianach. Kampus rozciąga się na dużej powierzchni w środku regionu lasów i jezior, w północnej części stanu Nowy Jork. Ścieżki prowadzą do punktów widokowych, z których widać doliny poniżej. Budynki pochodzą z różnych epok, niektóre z kamienia, inne nowoczesne ze szkła i betonu. Między nimi leżą trawniki, na których gromadzą się studenci. Jesienią drzewa wokół zabarwiają się na czerwono i żółto, zimą śnieg pokrywa ziemię i alejki. Mosty przecinają wąwozy i łączą różne części kampusu. Ten uniwersytet został założony w XIX wieku i od tego czasu przyciąga ludzi z wielu krajów. Miasto Ithaca rozciąga się poniżej, z kawiarniami, księgarniami i małymi restauracjami, gdzie spotykają się mieszkańcy i członkowie uniwersytetu.

University of Sydney rozciąga się na rozległych terenach zielonych w sercu Sydney. Jej neogotyckie budynki z żółtego piaskowca przypominają stare angielskie uniwersytety. Wieże, łuki i arkady pochodzą z połowy XIX wieku i wznoszą się pod australijskim słońcem, które oświetla fasady w kolorze miodu. Studenci siedzą pod drzewami lub przecinają dziedzińce, gdzie następują po sobie sale wykładowe, biblioteki i budynki badawcze. Szerokie trawniki otwierają się między strukturami, tworząc miejsca odpoczynku. Wokół kampusu mieszczą się dzielnice Camperdown i Darlington, z ich kawiarniami i księgarniami przy ulicach. Ten uniwersytet należy do najstarszych w kraju i przyciąga odwiedzających, którzy spacerują korytarzami i kontemplują architekturę, która łączy europejskie wzorce z atmosferą Sydney.

University of New South Wales znajduje się na wzgórzu na wschód od centrum miasta, kilka kilometrów od wybrzeża. Budynki wydziałów rozmieszczone są na rozległym kampusie, gdzie eukaliptusy rosną między betonowymi konstrukcjami i szklanymi fasadami. Studenci poruszają się pieszo lub na rowerze między salami wykładowymi, bibliotekami i kawiarniami. Z kampusu można w krótkim czasie dotrzeć na plaże Coogee i Maroubra, co nadaje codzienności relaksujący rytm. Podczas przerw grupy siadają na trawnikach lub w cieniu drzew. Bliskość oceanu kształtuje nastrój: plecaki z ręcznikami i deskami surfingowymi są częścią zwykłego obrazu. Laboratoria badawcze i centra obliczeniowe pracują nad projektami z zakresu inżynierii, medycyny i energii odnawialnych. Wieczorem kampus pustoszeje, gdy życie przenosi się do sąsiednich nadmorskich dzielnic.

Uniwersytet Tsinghua zajmuje teren dawnego cesarskiego ogrodu i zachowuje ten charakter z klasycznymi chińskimi pawilonami, ogrodami skalnymi i stawami otoczonymi wierzbami. Budynki łączą tradycyjne formy z nowoczesnymi ośrodkami badawczymi. Studenci przekraczają mosty nad stawami i przechodzą przez historyczne dziedzińce w drodze do laboratoriów i bibliotek. Kampus rozciąga się na dużym obszarze w północno-zachodniej części Pekinu i tworzy spokojną przestrzeń z dala od gęściej zabudowanych części miasta.

Ten uniwersytet rozciąga się na dużym terenie na południu miasta, w dzielnicy Hyde Park. Większość budynków jest w stylu neogotyckim i grupuje się wokół prostokątnych dziedzińców z drzewami dającymi cień. Widać tu sale wykładowe, biblioteki i budynki mieszkalne z szarego wapienia, które przypominają architekturę angielskich kolegiów. Między nimi stoją nowoczesne budynki dla badań i nauczania. Studenci siedzą na trawnikach lub spacerują między dziedzińcami. Ulice wokół terenu są spokojne i obsadzone domami, małymi sklepami i kawiarniami, które towarzyszą życiu akademickiemu.

Princeton University zajmuje teren rozciągający się między obsadzonymi drzewami alejami i trawnikami przechodzącymi przez to małe miasto w New Jersey. Budynki łączą gotyckie wieże z piaskowca z kolonialnymi konstrukcjami z kolumnami. Studenci przemieszczają się pieszo lub na rowerach po terenie, spotykają się na wewnętrznych dziedzińcach między salami wykładowymi. Ceglane ścieżki prowadzą obok biblioteki z arkadami, domów studenckich i budynków badawczych. Uniwersytet kształtuje charakter miasta, gdzie księgarnie, kawiarnie i sklepy ustawiają się wzdłuż Nassau Street. W weekendy przyjeżdżają odwiedzający, aby zobaczyć architekturę kaplicy, zbiory muzeum lub po prostu poczuć klimat terenu uniwersyteckiego, który istnieje od XVIII wieku.

Uniwersytet Yale kształtuje New Haven od 1701 roku swoimi kamiennymi budynkami w stylu gotyckim, które przypominają średniowieczne angielskie college'e. Fasady z szarego piaskowca wznoszą się wzdłuż wąskich ulic, gdzie bluszcz wspina się po murach, a kute żelazne bramy otwierają się na zacienione dziedzińce. Studenci przemierzają brukowane alejki między wieżami i łukami ostrołukowymi, podczas gdy biblioteki kryją się za wysokimi oknami. Wokół kampusu przeplatają się księgarnie, kawiarnie i szeregowe domy z cegły. Architektura sprawia wrażenie europejskiego miasta uniwersyteckiego osadzonego w życiu amerykańskiego miasta nadmorskiego.

Ten uniwersytet łączy budynki w Dzielnicy Łacińskiej, Saint-Germain-des-Prés i Marais. Każdy budynek zachowuje własną historię: dawne klasztory, kamienice z XVIII wieku, budynki laboratoryjne z początku XX wieku. Studenci i badacze przemieszczają się pieszo lub metrem z jednego miejsca do drugiego, wąskimi ulicami, mijając księgarnie i kawiarnie. Spotykają się na wewnętrznych dziedzińcach, w bibliotekach lub na okolicznych placach. Uniwersytet PSL działa jako federacja bez centralnego kampusu, wpisany w tkankę miejską Paryża.

University of Toronto zajmuje kilka przecznic w centrum miasta i łączy wiktoriańskie kamienne budynki z nowoczesnymi szklanymi konstrukcjami. Aule, biblioteki i ośrodki badawcze skupiają się wokół otwartych trawników, przez które przebiegają ścieżki. Studenci przemieszczają się między starymi kolegiami, których wieże i wewnętrzne dziedzińce przypominają o założeniu w XIX wieku, a nowszymi budynkami wydziałów. Uniwersytet tworzy własną dzielnicę w mieście, gdzie życie akademickie spotyka się z miejską codziennością. Ulice i przestrzenie publiczne graniczą bezpośrednio z budynkami, dzięki czemu zwiedzający i przechodnie mogą przemierzać fragmenty kampusu. Na dziedzińcach i pod drzewami ludzie siedzą na ławkach, podczas gdy w okolicznych salach odbywają się wykłady i seminaria.

École polytechnique fédérale de Lausanne rozciąga się na kilku poziomach nad brzegiem Jeziora Genewskiego. Budynki ze szkła i betonu układają się wzdłuż zbocza i otwierają na jezioro i góry. Szerokie przejścia łączą ze sobą różne wydziały. Studenci i naukowcy przemieszczają się między laboratoriami a tarasami z widokiem na wodę i Alpy. Architektura bawi się przezroczystością i naturalnym światłem. Tereny zielone wślizgują się między struktury. Ten kampus przypomina małe miasto, w którym nauka zajmuje centralne miejsce.

University of Edinburgh rozkłada się w kilku georgiańskich i wiktoriańskich budynkach starego miasta. Nie ma zamkniętego kampusu, lecz pojedyncze obiekty rozproszone między wzgórzami i brukowanymi uliczkami. Niektóre sale wykładowe i biblioteki zajmują dawne kamienice miejskie, inne znajdują się w budynkach z XIX wieku z wysokimi oknami i kamiennymi elewacjami. Studenci przemieszczają się wąskimi ulicami, mijając kawiarnie i księgarnie. Budynki wtapiają się w historyczny krajobraz miejski i często tylko małe tabliczki wskazują, że należą do uniwersytetu.

Politechnika Monachijska rozciąga się na kilka lokalizacji wokół miasta, przy czym kampus w Garching jest największy. Budynki pochodzą z różnych dekad i prezentują nowoczesną architekturę ze szkła i betonu. Szerokie alejki łączą struktury, a studenci przemieszczają się rowerem lub pieszo. Stołówka i kilka kawiarni zajmują centralne pozycje i zapełniają się w godzinach posiłków. Drzewa i tereny zielone otaczają kampus, oferując miejsca do siedzenia i odpoczynku. Na wewnętrznych dziedzińcach studenci spotykają się na ławkach lub rozmawiają ze sobą. Ta uczelnia przyciąga studentów z wielu krajów, a na kampusie słychać różne języki. Zespoły badawcze pracują w laboratoriach skoncentrowanych na inżynierii, fizyce i informatyce. Atmosfera jest otwarta i funkcjonalna, z niewielką uwagą na ozdoby.

McGill University położony jest u podnóża Mont-Royal i zajmuje kilka przecznic w centrum miasta. Budynki z szarego kamienia stoją obok nowoczesnych wież. Studenci przechodzą przez szeroką Roddick Gate i przemierzają trawniki, na których jesienią spadają kolorowe liście. Popołudniami zapełniają się biblioteki, a zimą przechodzi się przez śnieg między pawilonami. Okolica wokół kampusu jest ożywiona, z kawiarniami i małymi sklepami na ulicach schodzących w stronę starego miasta. Uniwersytet został założony w XIX wieku, a jego architektura rozrastała się przez dziesięciolecia, stare fasady sąsiadują z nowszymi konstrukcjami.

Australian National University znajduje się w Canberze, stolicy Australii, w otoczeniu wzgórz i rezerwatów przyrody. Ten kampus rozciąga się na rozległym terenie obsadzonym drzewami, trawnikami i niskimi budynkami rozproszonymi wśród zieleni. Studenci poruszają się pieszo lub na rowerze między wydziałami, a otwarte rozplanowanie zachęca do pozostania na zewnątrz. Bliskość parków i terenów leśnych kształtuje codzienne życie: mijamy biegaczy na ścieżkach, grupy pracujące na trawie, ptaki gnieżdżące się w gałęziach. Uniwersytet należy do czołowych ośrodków badawczych kraju i przyciąga naukowców z całego świata. W bibliotekach i laboratoriach panuje spokojny, skupiony rytm, podczas gdy kawiarnie i sale wspólne są miejscami wymiany. Architektura łączy starsze ceglane struktury z nowoczesnymi budynkami ze szkła i betonu. Wokół kampusu znajdują się akademiki, małe sklepy i restauracje tworzące odrębną dzielnicę. Sama Canberra jest miastem planowanym z szerokimi ulicami i licznymi terenami zielonymi, a uniwersytet wpisuje się w tę tkankę. Odwiedzający cenią sobie spokój tego miejsca i możliwość spacerów po okolicznych rezerwatach po zwiedzeniu kampusu.

Seoul National University zajmuje pagórkowaty kampus na północy stolicy Korei Południowej. Założony w 1946 roku uniwersytet łączy tradycyjną architekturę koreańską z nowoczesnymi obiektami badawczymi. Zakrzywione dachy w klasycznym stylu przeplatają się na całym terenie z betonowymi budynkami i szklanymi fasadami. Między wydziałami wkomponowane są małe parki, gdzie studenci pracują lub odpoczywają pod wiśniami. Biblioteka, jeden z największych budynków, przyciąga codziennie tysiące odwiedzających. Z górnej części kampusu widok rozciąga się na miasto aż po góry na horyzoncie. Uniwersytet znajduje się z dala od centrum, dostępny metrem, i stanowi spokojny kontrast wobec miejskiego pośpiechu.

Johns Hopkins University znajduje się w dzielnicy mieszkalnej Baltimore, łącząc tereny zielone z budynkami z cegły. Kampus rozciąga się przez spokojne ulice, gdzie studenci przemieszczają się między bibliotekami a centrami badawczymi. Architektura obejmuje konstrukcje z XIX wieku oraz nowoczesne laboratoria poświęcone badaniom medycznym. Stare drzewa ocienają miejsca spotkań na świeżym powietrzu, które ożywiają się wiosną seminariami. Okolica wokół uniwersytetu ma księgarnie i kawiarnie odwiedzane przez społeczność akademicką.

Uniwersytet Tokijski został założony w erze Meiji i rozciąga się na kilku terenach w mieście. Główny kampus w Hongo osiąga się przez tradycyjne czerwone bramy stojące na ulicach. Stare miłorzęby rosną między niskimi ceglanymi budynkami, a studenci poruszają się cichymi ścieżkami między salami wykładowymi, bibliotekami i ośrodkami badawczymi. Wieża audytorium Yasuda wznosi się nad otaczającymi budowlami i wyznacza centralny plac. Jesienią drzewa wzdłuż ścieżek stają się złotożółte. Pobliskie parki i małe restauracje zachęcają do spacerów. Do uniwersytetu należy kilka muzeów, w tym jedno poświęcone historii naturalnej. Kampus łączy życie akademickie z gęsto zabudowanym otoczeniem japońskiej stolicy.

Columbia University wznosi się na wzgórzu w północnym Manhattanie, rozciągając się na kilka przecznic. Kampus organizuje się wokół centralnego tarasu, gdzie studenci spotykają się na szerokich schodach między dwoma dziedzińcami. Biblioteka zwieńczona kopułą stanowi centrum, otoczone budynkami z cegły i wapienia wzniesionymi na początku XX wieku. Drzewa obsadzają alejki, a jesienią liście barwią się na czerwono i żółto. Okoliczne ulice pełne są kawiarni, księgarni i małych restauracji, gdzie spotykają się profesorowie i studenci z wielu krajów. W weekendy kampus otwiera się dla spacerowiczów, a z sal prób dobiega muzyka. Dzielnica nosi ślady społeczności akademickiej, która żyje i pracuje tutaj od ponad wieku.

University of Manchester rozciąga się na kilka przecznic w centrum miasta. Jej wiktoriańskie ceglane budynki stoją obok obiektów badawczych ze szkła i stali. Założony w XIX wieku uniwersytet od zawsze utrzymuje ścisłe związki z przemysłem. Sale wykładowe i laboratoria przyjmują studentów ze wszystkich kontynentów. Biblioteki przechowują stare manuskrypty, podczas gdy w nowszych skrzydłach badacze pracują nad technologiami cyfrowymi. Wokół kampusu powstały kawiarnie i księgarnie, w których studenci spotykają się między zajęciami. Stare ceglane fasady przypominają o przemysłowej przeszłości miasta, podczas gdy nowoczesne rozbudowy pokazują, jak postępują badania.

Chinese University of Hong Kong rozciąga się na zalesionych wzgórzach New Territories, z widokiem na morze i góry. Kampus wspina się na kilku poziomach, łącząc nowoczesne budynki ze starszymi konstrukcjami z lat 60. XX wieku. Ścieżki łączą aule, biblioteki i domy studenckie, podczas gdy schody i kładki dla pieszych spinają różne części terenu. Studenci przemieszczają się między wydziałami, korzystają z obiektów sportowych lub zatrzymują się w ogrodach urządzonych między budynkami. Z wielu punktów widok otwiera się na Tolo Harbour i okoliczne szczyty. Założony w 1963 roku uniwersytet uczy głównie po chińsku i angielsku. Architektura łączy betonowe formy z nowszymi szklanymi fasadami, a roślinność rośnie między budynkami, nadając miejscu zielony wygląd. Autobusy łączą kampus z miastem, a podróż trwa około 30 do 40 minut.

Monash University znajduje się na południowo-wschodnich przedmieściach Melbourne i łączy modernistyczne budynki z szerokimi terenami zielonymi. Ten kampus otworzył się w latach sześćdziesiątych i nosi imię inżyniera Johna Monasha. Architektura odzwierciedla styl tamtej epoki, z betonowymi strukturami i dużymi szklanymi fasadami. Między salami wykładowymi a ośrodkami badawczymi rozciągają się trawniki pod starymi eukaliptusami, które dają cień. Studenci przemieszczają się pieszo lub rowerem między budynkami różnych wydziałów. Na wewnętrznych dziedzińcach i przed bibliotekami powstają miejsca, gdzie pracuje się lub odpoczywa. Teren kampusu graniczy z dzielnicami mieszkalnymi i parkami, tak że życie uniwersyteckie miesza się z podmiejskim otoczeniem. W pobliżu kawiarnie i sklepy przyjmują studentów oraz mieszkańców okolicy.

University of British Columbia zajmuje zalesiony półwysep na zachodnim krańcu Vancouver. Kampus rozciąga się między Oceanem Spokojnym a górami Coast Mountains. Jelenie przecinają teren między budynkami. Uniwersytet został założony na początku XX wieku i gromadzi dziś studentów z całego świata. Leśne ścieżki wiją się przez gęsty las do plaż wychodzących na otwarte morze. Architektura obejmuje zarówno historyczne ceglane budynki, jak i nowoczesne laboratoria. Muzeum antropologii przechowuje sztukę rdzennych narodów północno-zachodniego wybrzeża. W pogodne dni ośnieżone szczyty rysują się na horyzoncie.

Uniwersytet Fudan zajmuje rozległy teren w dzielnicy Yangpu, na północny wschód od centrum Szanghaju. Ta instytucja została założona w 1905 roku i należy do najstarszych w chińskim szkolnictwie wyższym. Między blokami mieszkalnymi stoją budynki z okresu republikańskiego, z zakrzywionymi dachami i ceglanymi murami, otoczone alejami platanów. Studenci przemierzają otwarte place i przechodzą obok bibliotek oraz instytutów badawczych. Bambus i stare drzewa rosną na dziedzińcach. Życie wylewa się na sąsiednie ulice, gdzie małe restauracje i księgarnie otworzyły się przy bramach. Kampus łączy formy tradycyjne z potrzebami współczesnego uniwersytetu miejskiego.

King's College London zajmuje kilka miejsc wzdłuż Tamizy i w historycznym centrum miasta. Budynki obejmują konstrukcje z XIX wieku, nowoczesne sale wykładowe i obiekty badawcze. Główny kampus przy Strand znajduje się kilka kroków od rzeki i Somerset House. Studenci przemieszczają się między zajęciami przez ruchliwe ulice, które dzielą z turystami i pracownikami biurowymi. Wydziały są rozmieszczone w różnych dzielnicach, każda z własnym charakterem. Na dziedzińcach i w przejściach panuje zwykły ruch dużego miejskiego uniwersytetu. Położenie w samym centrum łączy życie akademickie z codziennym Londynem.

University of Queensland rozciąga się wzdłuż rzeki Brisbane i łączy starsze budynki z piaskowca z nowszymi obiektami. Fasady w ciepłym ochrze kształtują wygląd kampusu, a ogrody pełne palm, figowców bengalskich i kwitnących krzewów rosną między wydziałami. Studenci przemierzają zacienione ścieżki obsadzone wysokimi drzewami lub siedzą na trawnikach z widokiem na rzekę. Klimat subtropikalny utrzymuje zieleń przez cały rok. Przystanie łączą teren uniwersytecki z innymi częściami miasta, a na wodzie często widać wioślazy. Architektura sięga od konstrukcji z kolumnadami w stylu lat trzydziestych XX wieku po nowoczesne szklane budynki dla badań i nauczania. Kampus sprawia wrażenie rozległego parku, w którym życie akademickie i natura splatają się blisko ze sobą.

New York University rozciąga się po Greenwich Village bez wyraźnej granicy oddzielającej ją od reszty dzielnicy. Jej budynki, często oznaczone fioletowymi flagami, stoją między kawiarniami, księgarniami i starymi ceglanymi domami. Studenci siedzą na schodach Washington Square Park, gdzie grają uliczni muzycy, a dzieci biegają wokół fontanny. Uniwersytet nie ma zamkniętego kampusu – sale wykładowe, biblioteki i akademiki dzielą ulice z restauracjami i małymi teatrami. Przechodzi się z jednych zajęć na drugie, przekraczając ruchliwe skrzyżowania i mijając ludzi, którzy nie mają nic wspólnego z uniwersytetem. Życie akademickie miesza się tu całkowicie z rytmem dzielnicy.

Kampus University of Michigan rozciąga się na większą część Ann Arbor i wyznacza rytm całego miasta. Budynki z czerwonej cegły stoją obok nowoczesnych konstrukcji ze szkła i betonu. Studenci spotykają się na Diag, rozległym centralnym trawniku przecinanym ukośnymi ścieżkami, między zajęciami lub w ciepłych miesiącach. Ulice wokół kampusu wypełniają księgarnie, kawiarnie i małe restauracje, gdzie studenci i wykładowcy spotykają się przez cały dzień. Michigan Stadium, jeden z największych stadionów futbolu amerykańskiego na uniwersytetach w kraju, znajduje się na skraju kampusu. W jesienne soboty dziesiątki tysięcy ludzi przybywają na mecze. Wydział medyczny i jego szpitale tworzą małe miasto w obrębie większego kampusu. Dzielnice uniwersyteckie przenikają się z obszarami mieszkalnymi, gdzie mieszka wielu studentów.

Uniwersytet Shanghai Jiao Tong zajmuje kampus z alejami wysadzanymi platanami w dawnej dzielnicy francuskiej miasta, gdzie starsze budynki przeplatają się z nowszymi konstrukcjami. Drzewa dają cień ścieżkom, którymi przemieszczają się studenci i wykładowcy między salami wykładowymi, laboratoriami i akademikami. Kampus znajduje się w rejonie, w którym nadal widoczna jest kolonialna architektura, podczas gdy otaczające ulice należą już do współczesnej metropolii. Ośrodki badawcze pracują nad inżynierią, technologią i naukami ścisłymi, gromadząc badaczy z całego kraju i zza granicy. Obecność uniwersytetu nadaje rytm okolicy, z księgarniami, kawiarniami i domami studenckimi rozprzestrzeniającymi się poza bramami.

Institut Polytechnique de Paris to zespół uczelni na płaskowyżu Saclay, na południe od stolicy Francji. Nowe budynki wydziałów, laboratoria i akademiki powstają na dawnych gruntach rolnych w obszarze wciąż w trakcie zagospodarowania. Krajobraz zmienia się między nowoczesnymi obiektami, placem budowy a polami. Studenci i wykładowcy korzystają z połączeń do Paryża, podczas gdy okoliczne wsie częściowo zachowują swój wiejski charakter. Kampus wydaje się rozległy, odległości między budynkami są duże.

Hong Kong University of Science and Technology rozciąga się na zboczu wzgórza z widokiem na Morze Południowochińskie. Uniwersytet założono na początku lat 90. XX wieku i składa się z budynków ułożonych tarasowo wzdłuż stoku w dół. Szerokie schody i kładki łączą różne poziomy. Z górnych platform widać wodę i pobliskie wyspy. Architektura sprawia wrażenie nowoczesnej i funkcjonalnej, z dużą ilością szkła i betonu. Studenci przemieszczają się między salami wykładowymi, bibliotekami i akademikami, wszystkimi znajdującymi się na tym samym terenie. W dni powszednie na ścieżkach i wewnętrznych dziedzińcach panuje ruch. Uniwersytet należy do młodszych ośrodków badawczych miasta i przyciąga studentów z różnych krajów. Wokół terenu rosną drzewa, które dobrze rozwijają się w klimacie subtropikalnym. Położenie z dala od centrum miasta tworzy spokojne otoczenie nastawione na nauczanie i badania.

Uniwersytet Zhejiang rozciąga się nad brzegami Jeziora Zachodniego w Hangzhou, gdzie tradycyjne ogrody sąsiadują z nowoczesnymi budynkami wydziałów. Kampus rozprzestrzenia się na kilka lokalizacji w mieście, przy czym historyczny rdzeń otaczają stare drzewa i małe stawy. Studenci przechodzą przez kładki w drodze na sale wykładowe, a w tle widoczne pozostają zalesione wzgórza. Bliskość jeziora nadaje miejscu szczególny charakter: w słoneczne dni pawilony odbijają się w wodzie, a ścieżki między budynkami podążają za łagodnymi nachyleniami terenu. Uniwersytet mieści laboratoria techniczne obok bibliotek, gdzie spotykają się badacze z różnych dziedzin. Otoczenie łączy miejskie życie z atmosferą przypominającą park, zapraszając do spacerów i zatrzymania się.

Ten uniwersytet techniczny łączy stare ceglane budynki ze współczesną architekturą w mieście przecinanym kanałami. Studenci pracują nad projektami w laboratoriach specjalizujących się w energiach odnawialnych, technologii wody lub planowaniu miejskim. Budynki wydziałów rozciągają się po centrum i kilku zewnętrznych obszarach. Niektóre sale wykładowe pochodzą z lat sześćdziesiątych, inne dodano niedawno w postaci szklanych kostek lub skośnych metalowych fasad. Biblioteka, której dach pokryty jest trawą, służy również jako park publiczny. Między zajęciami grupy zbierają się na schodach lub na trawnikach, aby rozmawiać lub rysować. Wokół kampusu kanały i niskie domy starego miasta tworzą tło, gdzie rower pozostaje preferowanym środkiem transportu.

Uniwersytet w Kioto znajduje się w północnej części miasta, gdzie betonowe i ceglane budynki wydziałów rozmieszczone są wśród dzielnic mieszkalnych i cichych ulic. Ta instytucja, założona w XIX wieku, stoi w pobliżu starych świątyń i ogrodów, które należą do historycznego krajobrazu dawnej stolicy cesarskiej. Studenci poruszają się pieszo lub na rowerach między budynkami rozsianymi na dość rozległym terenie. Architektura wydaje się stonowana i wpisuje się w otoczenie. W okolicy znajdują się małe sklepy, księgarnie i kawiarnie, do których przychodzą młodzi ludzie. Uniwersytet prowadzi także ośrodki badawcze w innych dzielnicach miasta. Rozpoznaje się go po prostych wejściach i tablicach ustawionych przy bramach.