Naturalne miejsca Filipin do fotografii

Te dwutysięczne tarasy ryżowe rozciągają się na 10000 kilometrów kwadratowych gór w prowincji Ifugao i nadal służą lokalnej uprawie ryżu. Tarasy демонструют tradycyjne praktyki rolnicze regionu i oferują możliwości fotograficzne z ich wielopoziomową strukturą rozciągającą się wzdłuż górskich stoków. Ścieżki spacerowe prowadzą przez kilka sekcji tarasów.

Te jednolite wapienne wzgórza rozciągają się na 50 kilometrów kwadratowych na wyspie Bohol i brązowieją podczas pory suchej. Około 1770 stożkowatych pagórków definiuje krajobraz i stanowi jeden z geologicznych elementów naturalnego terenu Filipin. Wzgórza osiągają wysokości między 30 a 50 metrów i prezentują zieloną roślinność podczas pory deszczowej, która wysycha w miesiącach suchych.

Jezioro Kayangan leży między stromymi klifami wapiennymi na wyspie Coron i osiąga widoczność podwodną około 70 procent. Ten zbiornik słodkowodny jest zasilany przez podziemne źródła, podczas gdy otaczające ściany skalne wznoszą się na kilkaset metrów. Dostęp prowadzi schodami liczącymi około 300 stopni, które schodzą z wybrzeża do misy jeziornej. Fotografowie znajdują tu przejrzyste warunki do ujęć podwodnych i widoki na formacje geologiczne charakterystyczne dla północnej części Palawanu.

Plage Blanche rozciąga się na cztery kilometry wzdłuż zachodniego wybrzeża Boracay, składając się z drobnego białego piasku koralowego i otoczona palmami kokosowymi. Ten odcinek wybrzeża stanowi część filipińskich krajobrazów wyspiarskich i zapewnia dostęp do wód morza Sulu, podczas gdy gaje palmowe oferują naturalny cień wzdłuż linii brzegowej.

Ten wulkan wznosi się na wyspie na jeziorze Taal, około 50 kilometrów na południe od Manili. System wulkaniczny wyspy rozciąga się na szerokość około 15 kilometrów i wykazuje wyraźne ślady erupcji z różnych okresów. Jezioro kraterowe na szczycie znajduje się około 300 metrów nad otaczającym jeziorem. Czarne piaszczyste plaże wzdłuż brzegów jeziora pochodzą z dawnych erupcji wulkanicznych, które przez wieki kształtowały ten obszar.

Te wodospady w północnej Lagunze spadają na 120 metrów (400 stóp) w wąski wąwóz, tworząc naturalny basen u ich podstawy. Odwiedzający docierają do wodospadów Pagsanjan podczas dwugodzinnej podróży rzeką w górę nurtu, gdzie lokalni przewoźnicy manewrują bambusowymi tratwami przez wąskie przejścia między formacjami skalnymi i przezороги. Wapienne klify wzdłuż brzegów rzeki wznoszą się po obu stronach, tworząc zalesioną dolinę zwężającą się w kierunku strefy upadku, gdzie woda spotyka warstwę bazaltu poniżej.

Ta wyspa u wybrzeży Mindanao rozciąga się na 437 kilometrach kwadratowych i łączy warunki do surfingu z lasami namorzynowymi i piaszczystymi plażami. Punkt surfingowy Cloud 9 przyciąga surferów z różnych krajów, którzy znajdują regularną falę od jednego do trzech metrów przez cały rok. Lasy namorzynowe wzdłuż wybrzeża zapewniają siedlisko lokalnym gatunkom ptaków, podczas gdy plaże są porośnięte palmami. Wycieczki łodziami prowadzą do okolicznych wysp i lagun, gdzie odwiedzający mogą pływać i nurkować z rurką.

Wulkan Mayon osiąga wysokość 2463 metrów i wykazuje niemal idealnie symetryczny stożek. Ten stratowulkan pozostaje aktywny, z regularnymi erupcjami, które kształtowały jego wygląd przez wieki. Geometryczny profil powstał w wyniku powtarzających się przepływów lawy rozmieszczonych równomiernie wokół centralnego komina, czyniąc go jednym z najbardziej aktywnych wulkanów w kraju.

Ta podziemna rzeka rozciąga się na osiem kilometrów przez jaskinie wapienne ze stalaktytami i stalagmitami pod powierzchnią Palawanu. System jaskiniowy stanowi schronienie dla kolonii nietoperzy i salangan. Odwiedzający zwiedzają szlak wodny łodzią przez górne sekcje jaskini, gdzie formacje skalne rozwijały się przez tysiące lat. Jaskinia stanowi część większego parku narodowego łączącego las tropikalny z obszarami przybrzeżnymi.

Ta trójkątna forteca z XVI wieku wznosi się z ośmiometrowymi murami z kamienia koralowego wzdłuż nabrzeża Cebu. Hiszpańska instalacja posiada trzy bastiony i czternaście historycznych armat rozmieszczonych wzdłuż obwodu obronnego. Fort służył jako baza wojskowa w czasach kolonialnych i dokumentuje wczesną hiszpańską obecność na Filipinach, a zachowana architektura zapewnia wgląd w XVI-wieczne metody fortyfikacji.

Ten park o powierzchni 58 hektarów zachowuje miejsce, gdzie José Rizal został stracony w 1896 roku, i łączy ogrody, pomniki oraz muzea w przestrzeń dokumentującą filipińską historię i skupiającą różne aspekty tożsamości narodowej w stolicy.

Rzeka Hinatuan Enchanted wypływa z podziemnego źródła i wpada bezpośrednio do Morza Filipińskiego. Głębokość wody sięga 80 metrów w niektórych odcinkach. Przezroczysta woda pozwala na widoczność dna rzeki na mniejszych głębokościach. Rzeka znajduje się w prowincji Surigao del Sur i przyciąga odwiedzających, którzy fotografują niezwykły ciek wodny lub pływają w górnych partiach. Samo źródło pozostaje w dużej mierze niezbadane.

Ten park morski na Morzu Sulu obejmuje ponad 38 600 hektarów i jest domem dla 360 gatunków koralowców oraz 600 gatunków ryb. Rafy znajdują się około 180 kilometrów na południowy wschód od Puerto Princesa i są dostępne wyłącznie w sezonie od marca do czerwca za pomocą łodzi do nurkowania ze stałym zakwaterowaniem. Park oferuje miejsca lęgowe dla kilku gatunków żółwi morskich i przyciąga rekiny, płaszczki manta oraz delfiny. Widoczność pod wodą często sięga 30 metrów.

Te dwie naturalne laguny słonowodne w pobliżu El Nido znajdują się wśród formacji wapiennych i oferują czystą wodę do nurkowania z rurką i pływania kajakiem. Big Lagoon jest dostępna przez wąski kanał, podczas gdy Small Lagoon wymaga przejścia przez szczelinę w skale. Obie laguny ukazują charakterystyczny krajobraz krasowy zatoki Bacuit, ze stromymi klifami i turkusową wodą w chronionych zatoczkach.

Village du patrimoine de Vigan prezentuje kolonialną architekturę hiszpańską z XVI wieku z kamiennymi domami, sklepami antycznymi i tradycyjnymi warsztatami rzemieślniczymi. To historyczne miasto na Filipinach zachowuje swoje kolonialne struktury wzdłuż brukowanych ulic, gdzie rzemieślnicy wciąż praktykują lokalne techniki. Spójność architektoniczna i kontynuowana tradycja rzemieślnicza czynią to miejsce tematem dokumentalnym dla fotografów rejestrujących dziedzictwo kolonialne Azji Południowo-Wschodniej.

Mount Apo wznosi się na wysokość 2954 metrów nad poziomem morza, co czyni go najwyższym szczytem Filipin. Ten wulkan na Mindanao stanowi siedlisko różnych gatunków storczyków w swoich górskich lasach, gorących źródeł wzdłuż stoków i służy jako miejsce bytowania orła filipińskiego, jednego z najrzadszych ptaków drapieżnych na świecie. Różne strefy wysokościowe tworzą liczne piętra roślinności, od nizinnych lasów deszczowych po pokryte mchem lasy chmurowe w pobliżu szczytu. Wędrowcy przemierzają siarkowe fumarole i przechodzą przez obszary aktywności wulkanicznej podczas wspinaczki, przypominające o geologicznej naturze tej góry.

Ta strefa przybrzeżna na Palawanie łączy turkusowe laguny między wapiennymi klifami z miejscami nurkowania prezentującymi japońskie wraki statków z II wojny światowej. Wyspa Coron oferuje fotografom kontrasty między osłoniętymi akwenami a historycznymi miejscami podwodnymi, gdzie okręty wojenne spoczywają na głębokościach od 10 do 40 metrów, zamieszkane dziś przez formacje koralowe i życie morskie.

Wiszące trumny Sagada pokazują wielowiekową tradycję pogrzebową ludu Igorot. Drewniane trumny przymocowano do wapiennych klifów, aby umieścić zmarłych bliżej bogów i chronić ich przed powodziami. Ta metoda pochówku jest nadal praktykowana w niektórych obszarach i oferuje wgląd w duchowe przekonania rdzennych społeczności regionu Cordillera.

Wodospady Tinuy-an opadają na 55 metrów w czterech naturalnych poziomach i rozciągają się na około 95 metrów szerokości. Położone w tropikalnym lesie deszczowym prowincji Surigao del Sur, te wodospady należą do najszerszych w kraju. Spadająca woda tworzy delikatną mgłę u podstawy, podczas gdy otaczający las utrzymuje gęstą roślinność paproci i palm.

Ten park narodowy obejmuje 124 wapienne wyspy w Zatoce Lingayen, znane z białych piaszczystych plaż i raf koralowych. Wyspy powstały w wyniku aktywności wulkanicznej i późniejszej erozji przez kilka tysiącleci. Chroniony obszar morski jest siedliskiem różnych gatunków koralowców i populacji ryb tropikalnych, podczas gdy same wyspy stanowią miejsca lęgowe ptaków morskich i są pokryte namorzynami oraz roślinnością przybrzeżną.

Te trzystopniowe wodospady w lesie deszczowym zasilają turkusowe baseny zasilane przez podziemne źródła. System rzeczny przepływa przez gęstą tropikalną roślinność na wyspie Cebu, zapewniając dostęp do wielu kąpielisk. Główna kaskada spada na około 40 metrów, tworząc naturalne baseny odpowiednie do fotografii. Szlaki łączą różne poziomy wzdłuż biegu rzeki.

Ten podwodny cmentarz u wybrzeży Camiguin spoczywa pod wodą od 1871 roku, kiedy erupcja wulkaniczna zatopiła pierwotny teren. Duży biały krzyż wyznacza miejsce, gdzie niegdyś stały groby. Miejsce służy jako punkt nurkowy, gdzie zwiedzający pływają wśród zatopiony nagrobków i obserwują skutki aktywności wulkanicznej w regionie. Obszar znajduje się na płytkiej wodzie blisko wybrzeża Bonbon.

Te ruiny rezydencji w stylu włoskim z początku XX wieku stoją na terenie dawnej plantacji trzciny cukrowej w prowincji Negros Occidental. Siły amerykańskie spaliły budynek w 1942 roku podczas II wojny światowej, aby uniemożliwić wojskom japońskim wykorzystanie go jako kwatery głównej. Pozostałe kolumny, łuki i mury z kamienia koralowego oferują spojrzenie na architekturę z czasów kolonialnych i przyciągają fotografów, którzy uchwycają struktury na tle nieba, szczególnie podczas zachodu słońca.

Te formacje skalne wznoszą się wzdłuż północnego wybrzeża wyspy Biri i osiągają wysokość do 20 metrów. Wiatr i fale Pacyfiku ukształtowały siedem wyraźnych struktur ze skały macierzystej, rozmieszczonych wzdłuż kilku odcinków wybrzeża. Formacja Magasang jest uważana za największą w grupie, podczas gdy Magsapad i Macadlaw są bezpośrednio narażone na uderzenia fal Pacyfiku. Fotografowie wykorzystują pływy, aby uzyskać różne perspektywy na erodowane powierzchnie i naturalne łuki.

Wyspa Bucas Grande leży w archipelagu Sigatoka i znana jest z chronionej zatoki Sohoton Cove, gdzie lasy namorzynowe otaczają wody o krasowym ukształtowaniu. Wyspa gości kilka gatunków nie żądlących meduz w swoich brakicznych lagunach. Trasy łodziowe prowadzą przez wąskie kanały między formacjami wapiennymi. Obszary pływackie są określone przez cykle pływów. Wody wokół wyspy zapewniają dostęp do dodatkowych małych zatoczek i wejść do jaskiń.

Jaskinia Sumaging rozciąga się na 60 metrów różnicy wysokości i tworzy najobszerniejszy system jaskiniowy w Sagadzie. Stalaktyty i stalagmity kształtują komory sięgające 18 metrów wysokości, podczas gdy naciekowe tarasy i zasłony wapienne wyścielają przejścia. Zejście zajmuje około dwóch godzin przez wąskie korytarze i gładkie powierzchnie skalne. Podziemny strumień przepływa przez dolną galerię, gdzie między wapieniami uformowały się naturalne baseny. Lokalni przewodnicy towarzyszą zwiedzającym w technicznie wymagających odcinkach.

Jaskinie Langun-Gobingob tworzą rozległą podziemną sieć rozciągającą się na kilka kilometrów i zawierającą liczne komory oraz formacje geologiczne. System wymaga wiedzy technicznej do eksploracji głębszych sekcji, podczas gdy obszary bliżej powierzchni pozostają dostępne dla mniej doświadczonych zwiedzających. Te jaskinie zawierają różne złoża mineralne i podziemne cieki wodne.

Wodospady Aliwagwag składają się z ponad 80 kaskad rozciągających się na pionową odległość 340 metrów. System ten znajduje się w górach Davao Oriental i oferuje szlaki przez gęsty las do różnych punktów widokowych. Przepływ wody zmienia się między porą deszczową a suchą.

Ten 40-metrowy most wiszący łączy dwie społeczności nad rzeką Sipatan na Bohol. Konstrukcja łączy bambusowe deski ze stalowymi linami. Fotografowie dokumentują tradycyjną inżynierię i naturalny krajobraz rzeczny regionu. Budowla oferuje perspektywy na zalesione brzegi i płynącą wodę poniżej.

Wyspa zawiera dwukilometrową plażę Mahabang Buhangin, gdzie drobny biały piasek spotyka się z czystą wodą. Tinaga znajduje się w grupie Calaguas i przyciąga fotografów dokumentujących krajobrazy przybrzeżne oraz łagodną linię brzegową w ciągu dnia.

Sanktuarium Simala wznosi się na wzgórzu nad Sibongą, zbudowane w 2002 roku z wieżami i blankami górującymi nad krajobrazem Cebu. Kościół przyciąga pielgrzymów z całego kraju, którzy przychodzą modlić się przed posągiem Matki Boskiej z Lindogon i zapalać świece w kaplicy. Posągi świętych stoją wzdłuż schodów, podczas gdy zewnętrzne ściany ukazują religijne wyobrażenia i wota. Kompleks oferuje widoki na okoliczne góry i wybrzeże Cebu z wyższych poziomów.

Ta formacja skalna wzdłuż północnego wybrzeża Biri rozciąga się wzdłuż linii brzegowej, gdzie fale Pacyfiku kształtowały piaskowiec w postrzępione kolumny i łuki przez stulecia. Struktury osiągają 20 metrów wysokości i ukazują warstwy skał osadowych odsłoniętych przez erozję przybrzeżną. Fotografowie znajdują najlepsze warunki podczas odpływu, gdy odsłonięte występy skalne i baseny pływowe stają się dostępne.