Fotolokacje w mieście Dijon

Mosiężne markery na chodnikach prowadzą odwiedzających przez główne zabytki historyczne i elementy architektoniczne centrum Dijon.

Średniowieczna rezydencja przekształcona w muzeum z gotycką architekturą, kolekcjami sztuki i 46-metrową wieżą z widokami na miasto.

Ogród botaniczny z 3000 gatunków roślin, planetarium, muzeum historii naturalnej i sezonowe pokazy kwiatowe wzdłuż ścieżek spacerowych.

Kościół z XIII wieku prezentuje 51 kamiennych gargulców na fasadzie, dekoracyjne rzeźby i mechaniczną sowę, którą dotykają odwiedzający.

Średniowieczna ulica z XV wieku z domami kupieckimi z ozdobnymi rzeźbami kamieniarskimi i gotyckimi detalami architektonicznymi.

Półkolisty plac z 1686 roku z fontannami i kamiennymi budynkami naprzeciwko Pałacu Książąt i Posiadłości Burgundii.

Muzeum usytuowane w Pałacu Książąt zawierające malarstwo, rzeźby oraz sztukę dekoracyjną od średniowiecza po XX wiek.

Ogród publiczny z 1672 roku z geometrycznymi ścieżkami, wiekowym drzewostanem, posągami i centralną aleją rozciągającą się na ponad 1 kilometr.

Kamienna brama z XVIII wieku o klasycznej architekturze z dużym łukiem oznaczającym zachodnie wejście do starego miasta.

Średniowieczna ulica z drewnianymi domami z XV wieku, z rzemieślniczymi sklepami i historyczną architekturą.

Kamienna wieża zbudowana w 1450 roku, wysoka na 46 metrów, z 316 stopniami prowadzącymi na platformę obserwacyjną z widokiem na miasto.

Centralny plac z fontanną przedstawiającą zbieracza winogron, otoczony renesansowymi budynkami i tradycyjną karuzelą.

Instytucja edukacyjna z XIX wieku, prezentująca kamienne mury, duże okna i zdobione wejścia typowe dla francuskiej architektury akademickiej.

Gotycka budowla religijna z XVI wieku z elementami renesansowymi, gargulcami i ozdobnym kamiennym portalem wejściowym.

Centralny plac z drewnianymi budynkami z XV wieku, miejscami siedzącymi restauracji na świeżym powietrzu i tradycyjną francuską architekturą.

Ten dom z drewna z 1483 roku posiada stylowe meble, odsłonięte drewniane belki, działa jako restauracja z tradycyjną kuchnią regionalną.

Zespół religijny z XVII wieku o kamiennych fasadach i dużych oknach. Budynki mieszczą teraz regionalną szkołę sztuk pięknych.

Ten ogród w pobliżu Pałacu Książąt zawiera ławki, fontanny i kwiaty sezonowe. Drzewa zapewniają cień podczas letnich miesięcy.

Publiczny ogród zbudowany w 1880 roku na szczycie zbiornika wodnego. Zawiera kamienne balustrady, ścieżki spacerowe i historyczną klatkę dla niedźwiedzi.

Centralny plac zawiera ławki i drzewa, obok głównego budynku opery z klasyczną kamienną fasadą i dużymi kolumnami.

Ta świątynia z XIII wieku posiada ostre łuki, sklepienia żebrowe, duże witraże i dwie wysokie wieże dzwonnic.

Plac zawiera kamienny łuk, fontannę, ławki i prowadzi do formalnego ogrodu ze ścieżkami, trawnikami i kwiatami sezonowymi.

Kamienna podstawa sześciokątna zawiera rzeźbione postacie proroków podtrzymywane przez kolumny i dekorowane płaskorzeźbionymi scenami biblijnymi.

Regionalna instytucja pokazująca tradycyjne stroje, meble i przedmioty z XVIII i XIX wieku z burgundzkich gospodarstw domowych i warsztatów rzemieślniczych.

Droga wodna łącząca Yonne z rzeką Saône, zbudowana między 1775 a 1832 rokiem, z drogami prowadzącymi wzdłuż jej brzegów.

Budynek religijny z 1739 roku z malowaną kopułą, złoconymi dekoracjami i marmurowymi kolumnami w Pałacu Książąt Burgundii.

Gotycka rezydencja z XIV wieku z kamienną wieżyczką, rzeźbionymi oknami i zdobionym portalem wejściowym przy ul. Forges 40.

Rezydencja z XVII wieku posiadająca kamienne rzeźby, ozdobne patio i szczegółowe elementy architektoniczne z okresu francuskiego renesansu.

Średniowieczna kamienna ulica z małą rzeźbą sowy na murze kościoła Notre-Dame, której dotykanie przez lokalnych mieszkańców przynosi szczęście.

Plac publiczny z kamiennymi ławkami, kwiatami sezonowymi, drzewami i centralną fontanną otoczoną przez XIX-wieczne budynki mieszkalne.

Gotycki dziedziniec w Pałacu Książąt z kamiennymi łukami, średniowiecznymi rzeźbami i oryginalnymi detalami architektonicznymi z XV wieku.