Tereny naturalne i miejsca kulturowe w południowej Brazylii

Ta plaża niedaleko Palhoça oferuje łagodne fale dla początkujących i średnioawansowanych surfingowców. Ujście rzeki tworzy chronioną lagunę, gdzie woda płynie spokojniej. Guarda do Embaú położona jest wśród zalesionych wzgórz atlantyckiego lasu deszczowego, który rozciąga się aż do brzegu. Rybacy przekraczają rzekę małymi łodziami, a spacerowicze podążają piaszczystą ścieżką wzdłuż wybrzeża. Obszar wydaje się odległy, z kilkoma domami i prostymi restauracjami nad wodą.

Ta droga górska przebiega przez Serra Geral i łączy nizinę przybrzeżną z płaskowyżem Santa Catarina. Trasa została zbudowana w latach 1920 i przechodzi przez gęsty subtropikalny las deszczowy. Z punktów widokowych wzdłuż drogi widać wybrzeże i lesiste stoki. W jasne dni widok sięga kilka dolin. Zakręty są ostre i przejazd trwa około godzinę. Wzdłuż trasy znajdują się małe stoiska sprzedające produkty regionalne.

Ta wyspa w naturalnych i kulturalnych siedliskach południowego Brazylii zachowuje prehistoryczne wyryty w skałach mające tysiące lat. Płytka, przezroczysta woda wokół Ilha do Campeche jest doskonała do snorkelingu. Piaszczysте plaże biegną wzdłuż wybrzeża. Odwiedzający docierają na wyspę łodzią z Florianópolis. Formacje skalne pokazują wzory i symbole wcześniejszych mieszkańców. Szlak przechodzi przez niską roślinność do stanowisk archeologicznych. Liczba dziennych odwiedzających jest ograniczona, aby chronić okolicę.

Cânion Malacara należy do miejsc przyrody w południowym Brazylii. Ten kanion ma ściany skalne wznoszące się na 720 metrów wysokości. Wodospad przepływa przez formacje czerwonego piaskowca. Obszar znajduje się tam, gdzie głębokie wąwozy spotykają się z subtropicznym lasem deszczowym. Szlaki wiodą przez dolinę, gdzie rzeka płynie między stromymi ścianami i wpada do naturalnych basenów.

Rota das Cachoeiras to szlak turystyczny w pobliżu Corupá, który prowadzi obok 14 wodospadów w atlantyjskim lesie deszczowym południowego Brazylii. Ścieżka przebiega przez gęstą roślinność, wzdłuż potoków i przez leśne odcinki, gdzie słychać dźwięk spadającej wody z daleka. Wodospady mają różne wysokości i tworzą naturalne baseny u podstawy skał. Przejście tym szlakiem pokazuje krajobraz subtropikalnego lasu deszczowego i łączy rezerwaty przyrody ze szlakami turystycznymi regionu.

Gruta de Botuverá to jaskinia, która prowadzi przez podziemny zespół komór, gdzie stalaktyty, stalagmity i formacje wapieniowe pojawiają się w kilku komorach. Oznakowana ścieżka rozciąga się na około 200 metrów i ujawnia struktury geologiczne powstałe przez tysiące lat w wyniku osadów wodnych. Wnętrze pozostaje chłodne i wilgotne, ze nieregularnymi ścianami i sufitami, które odzwierciedlają powolny wzrost formacji mineralnych. Odwiedzający podążają wyznaczoną trasą przez ciemność, podczas gdy sztuczne oświetlenie podkreśla tekstury i kształty osadów.

Ta góra w Urubici wznosi się na wysokość 1822 metrów i ma formację skalną z naturalnym otworem blisko szczytu. Morro da Igreja leży w wysoczyznie Santa Catarina i jest często otoczona gęstą mgłą, która przykrywa krajobraz i ogranicza widoczność. Temperatury tu mogą być chłodne nawet latem, a zima czasami pada śnieg. Dostęp odbywa się niepowierzchnianymi drogami przechodzącymi przez łąki i niską roślinność. Ze szczytu w pogodne dni można zobaczyć otaczające doliny i wzgórza. Formacja skalna z otworem jest popularnym tematem dla odwiedzających, którzy wspinają się na szczyt pieszo.

Ten wodospad w rejonach wyżynnych południowego Brazylii spada sto metrów po ścianie skalnej. Ścieżka prowadząca do niego przechodzi przez las subtropikalny i wynosi około dwa kilometry. Odwiedzający mogą przejść ścieżką pieszo lub wybrać wycieczkę konną, która również prowadzi do podstawy wodospadu. Cachoeira do Avencal znajduje się w okolicy znanej z formacji geologicznych i możliwości trekkingu.

Ten wodospad znajduje się w Atlantyjskim lesie deszczowym południa Brazylii. Teren wokół Cascata Encantada oferuje miejsca wypoczynku, gdzie odwiedzający mogą usiąść i słuchać wody płynącej przez las. Miejsce należy do kolekcji Południowego Brazylii obejmującej rezerwaty przyrody, wodospady, plaże i szczyty górskie rozciągające się od wybrzeża Atlantyku po wewnętrzne wyżyny.

Dunas da Joaquina znajduje się na południu wyspy Santa Catarina i reprezentuje formacje wydmowe, które charakteryzują geologię południa Brazylii. Wiatr i siły przybrzeżne ukształtowały te wydmy piaskowe, które wznoszą się na 40 metrów nad poziom morza i rozciągają się na kilka kilometrów wzdłuż wschodniej linii brzegowej. Goście zjażdżają po zboczach na deskach sandboardowych, podczas gdy inni cieszą się widokami na Atlantyk lub spacerują po ondulacyjnym terenie. Drobny, jasny piasek odbija światło słoneczne i zmienia kolor w ciągu dnia. Popołudniem ludzie gromadzą się tutaj, aby obserwować zachód słońca, zanim udają się na pobliską plażę.

Łuk kamienny Pedra Furada wznosi się nad oceanem i pokazuje prehistoryczne malowidła na swoich ścianach. To miejsce dostępne jest poprzez znakowane ścieżki prowadzące przez roślinność. Naturalne otwarcie w skale powstało na przestrzeni tysięcy lat w wyniku działania wiatru i fal. Przy niskim poziomie morza możesz zbliżyć się do podstawy i zobaczyć ślady osadnictwa ludzkiego z wcześniejszych epok. Pedra Furada stanowi część naturalnych i kulturalnych miejsc w południowej Brazylii, gdzie formacje geologiczne i historia ludzka się spotykają.

Wodospad Tigre Preto w Santa Catarina spada 60 metrów nad granitowe skały i otoczony jest gęstym lasem, który chronii rośliny rodzime i wiele gatunków ptaków. Po wędrówce przez subtropiczny las deszczowy ten wodospad oferuje orzeźwiające doświadczenie przyrody z czystą wodą i porośniętymi mchem kamieniami w górach Santa Catariny.

Cânion Fortaleza jest częścią naturalnych i kulturalnych terenów regionu południowego Brazylii, który rozciąga się od wybrzeża atlantyckiego do wewnętrznych wyżyn. Ten kanion oferuje ściany skaliste opadające o około 900 metrów. Kilka szlaków turystycznych prowadzi do platform obserwacyjnych na różnych wysokościach, z których można zobaczyć otaczającą okolicę. Szlaki są oznakowane i przechodzą przez roślinność przystosowaną do wysokości. Skała wykazuje warstwy powstałe przez długi czas, a krawędzie opadają stromo w głąb.

Ta dolina położona jest na południe od Florianópolis i ukazuje krajobraz łąk, zalesnionych wzgórz i łagodnych wzniesień. Teren przechodzi między otwartymi obszarami a gęstszymi sekcjami lasu, gdzie rosną gatunki roślin subtropikalnych. Ścieżki piesze prowadzą przez różne strefy roślinności, a podczas poruszania się można zauważyć zmiany topografii. Okolicę wykorzystują społeczności lokalne, które przychodzą tutaj na spacery lub eksplorację natury. Vale da Utopia jest jednym z naturalnych obszarów w Brazylii Południowej, gdzie spotykają się góry, lasy i bliskość wybrzeża.

Parque Estadual de Vila Velha wykazuje formacje piaskowca czerwonego ukształtowane przez wiatr i deszcz na przestrzeni milionów lat. Skały stoją jak naturalne filary w krajobrazie i noszą nazwy odzwierciedlające ich kształty. Rośliny rodzime dla regionu rosną między kamieniami, a lokalne ptaki wykorzystują jaskinie jako schronienie. Goście spacerują po oznakowanych szlakach przez teren i widzą różne struktury z bliska.

Ten kanion wcina się w plateau górskie Rio Grande do Sul ze stromymi ścianami skalnym spadającymi na ponad 700 metrów. Dwa wodospady spadają przez cały rok ze klifów, podczas gdy szlaki turystyczne wijają się przez las tropikalny Atlantyku i las Araukarii wzdłuż górnej krawędzi i w dół do dna kanionu. Dno Cânion Itaimbezinho pokryte jest gęstą roślinnością między równoległymi ścianami skalnym rozciągającymi się na około sześć kilometrów. Mgła unosi się przez wąwóz, zmieniając widok na przeciwległy sciany. Odwiedzający podążają za oznakowanymi ścieżkami, które prowadzą do różnych punktów widokowych wzdłuż krawędzi klifu i do jednego zejścia na dno kanionu. Ta formacja geologiczna powstała w wyniku erozji skały bazaltowej pochodzenia wulkanicznego, które ukształtowało krajobraz miliony lat temu.

Ta granitowa formacja wznosi się na 1160 metrów i należy do najbardziej uznawanych formacji górskich na południowych wyżynach Brazylii. Strome ściany skalne przyciągają wspinaczy z różnych regionów, którzy znajdują tutaj trasy o różnym stopniu trudności. Z szczytu Pedra do Baú otwierają się widoki na zalesione zbocza grzbietu Mantiqueira, gdzie rozciągają się doliny i dodatkowe szczyty aż do horyzontu.

Morro Spitzkopf to góra będąca częścią tej kolekcji stanowisk naturalnych w południowym Brazylii, wznoszący się na wysokość 915 metrów ponad miastem Blumenau i doliną Itajaí. Wspinaczka przebiega przez las tropikalny subtropikalny, który na wyższych piętrach przechodzi w las mgieł. Kilka szlaków o różnych poziomach trudności prowadzi na szczyt, gdzie odwiedzający mogą obserwować chmury przesuwające się poniżej. W dzisłe pogody widok sięga otaczających łańcuchów górskich. Roślinność zmienia się wraz z wysokością, od gęstych drzew na niższych poziomach do bardziej otwartych obszarów w pobliżu szczytu. Światło poranne i wieczorne zapewnia sprzyjające warunki do obserwacji. Ściany skalne oferują różne trasy wspinaczkowe.

Ten szczyt w Serra do Mar wznosi się na 1856 metrów i oferuje szlaki turystyczne przez atlantycki las deszczowy. Pico Caratuva otoczony jest gęstą roślinnością, która zmienia się wraz z wysokością. Mgła często porusza się po górnych zboczach, otulając koronki drzew wilgotnym powietrzem. Wspinaczka przebiega wzdłuż skalistych ścieżek i korzeni, obok paproci i mchów. Na szczycie widok otwiera się na otaczające grani i doliny. Temperatura spada w miarę zyskiwania wysokości, a wiatr jest powszechny wzdłuż grzbietu. Ta góra jest częścią naturalnych i kulturalnych miejsc w Południowym Brazylii, gdzie formacje górskie spotykają się z lasem subtropikalnym.

Ta rezerwat przyrody chroni ponad 2300 hektarów lasu deszczowego Atlantyku w przybrzeżnym paśmie górskim południa Brazylii. Wodospad o wysokości 130 metrów spada przez gęsty las i tworzy centrum rezerwatu. Szlaki wiodą przez sekcje lasu, gdzie żyje ponad 300 gatunków ptaków. Odwiedzający słyszą dźwięk płynącej wody z daleka i mogą eksplorować różne strefy roślinności. Rezerwat pokazuje, jak las deszczowy Atlantyku rośnie bez ingerencji człowieka i jakie gatunki zwierząt znajdują tu naturalny siedlisko.

Ten park narodowy leży na wysokim płaskowyżu na granicy między brazylijski stanami Rio Grande do Sul i Santa Catarina. Krajobraz tworzy się przez głębokie kaniony wysiekane w ciemnym bazalcie, z ścianami, które w niektórych miejscach opadają ponad 700 metrów. Wodospady spadają przez krawędzie i znikają w gęstej subtropikalnej dżungli na dnie kanionu. Szlaki turystyczne biegną wzdłuż krawędzi i oferują widoki na lesiste stoki. Pumy, sarny i wiele gatunków ptaków żyje w lasach. Mgła często porusza się przez kaniony i owija ścianki skalne wilgotnym powietrzem.

Ta skalista wyspa na Oceanie Atlantyckim chroni sud-amerykanskie lwi morskie i ptaki morskie. Ilha dos Lobos znajduje sie poza wybrzezem Torres i stanowi czesc rezerwatów przyrody w Poludniowym Brazylii. Odwiedzajacy obserwuja kolonie lwow morskich z brzegu, podczas gdy sama wyspa pozostaje chroniona. Otaczajace wody przyciegaja rybaków, a pobliskie plaze naleza do znanych obszarow surfingow. Strome urwiska i otwarta woda definiuja charakter tego krajobrazu przybrzeznego.

Praia do Rosa to piaszczysty plac zabaw, gdzie spotykają się surferzy, aby korzystać z silnych fal. Wieloryby południowe przybywa do zatoki od lipca do listopada i przebywają blisko wybrzeża. Możesz obserwować te zwierzęta z plaży lub wziąć łodzie, aby zobaczyć je z bliska. Woda jest chłodna i prądy są silne. Między skałami znajdują się spokojniejsze miejsca do pływania. Zielone wzgórza sięgają do brzegu i oprawiają linię brzegową.

Parque Estadual do Turvo chroni las deszczowy o klimacie subtropikalnym na północy Rio Grande do Sul. W parku żyją jaguary, tapiry, tukany i małpy wyjące. Wodospad Yucumã na rzece Uruguay spada przez około 1800 metrów i tworzy jedną z najdłuższych poziomych kaskad wodnych na świecie. Szlaki piesze prowadzą przez las i do punktów widokowych wzdłuż rzeki.

Ta góra wznosi się w Atlantyckich łańcuchach przybrzeżnych Paraná i osiąga 1.877 metrów, co czyni ją najwyższym punktem w południowej Brazylii. Pico Paraná leży w chronionej obszarze pokrytym gęstą atlantycką lasem tropikalnym, gdzie mgła i chmury często otaczają krajobraz. Trasy wspinaczkowe przebiegają przez strome ściany skalne i wymagają sprzętu alpinistycznego oraz doświadczenia w wspinaczce górskiej. Wspinaczka rozpoczyna się w dolinie i przecina różne strefy roślinności, zanim dotrze do skalnych partii w pobliżu szczytu. Z najwyższego punktu można dostrzec otaczające góry i zalesione doliny w jasne dni.

Caracol Falls to wodospad, który spada 130 metrów przez ciemne klifów bazaltowe do zalesioney doliny w ramach kolekcji miejsc naturalnych regionu Południe. Woda uderza w formacje granitowe u podstawy wodospadu i tworzy delikatną mgłę. Panoramiczny spacer prowadzi do kilku platform widokowych, z których można zobaczyć pełną wysokość kaskady. Ptaki, takie jak tukany i papugi, latają między drzewami na krawędzi wąwozu. Ścieżka wijąca się przez las subtropikalny, gdzie paprocie i bromelie rosną na pniach drzew. W słoneczne dni na rozpylce wodospadu pojawia się tęcza.

Parque das Aves znajduje się w Foz do Iguaçu na południu regionu i stanowi część sieci rezerwatów przyrody i krajobrazów leśnych południowej Brazylii. Ten park położony jest w subtropikalnym lesie deszczowym i obsługuje ponad 1400 ptaków z około 150 gatunków w dużych wolierach zaprojektowanych tak, aby odzwierciedlić ich naturalne siedliska. Motyle i gady również prosperują tutaj. Ścieżki wijąc się przez gęsty las, gdzie papugi i tukany latają przez baldachim.

Ten wodospad spada w głąb i często znika w mgle, zanim dosięgnie dna. Otaczający obszar jest domem dla rodzimych roślin i zwierząt żyjących pośród wilgotnych ścian skalnych i pobliskich lasów. Szlaki piesze prowadzą przez roślinność do punktów widokowych, skąd można obserwować wodę spadającą do wąwozu. To miejsce jest częścią naturalnych i kulturalnych stanowisk Brazylii Południowej, gdzie wodospady spadają przez lasy, a rzeki płyną przez wąwozy.

Ta wyspa leży na wylądowiu między tropikalnym lasem deszczowym Atlantyku a otwartym oceanem. Ilha do Cardoso chroni lasy mangle, nienaruszone plaże i gęste lasy, w których żyją tukany, papugi i inne tropikalne ptaki. Rezerwat chroni jeden z ostatnich ciągłych lasów deszczowych na wybrzeżu w regionie i pozwala odwiedzającym wiosłować przez spokojne zatoki lub spacerować szlakami, aby obserwować różnorodność życia. Małe wioski rybackie na wyspie pokazują tradycyjne sposoby życia społeczności przybrzeżnych, podczas gdy brzegi są zmywane przez fale Atlantyku.

Kânion Guartelá przecina krajobraz wysokich ścian skalnych i gęstej zieleni pokrywającej większość dna poniżej. Szlaki turystyczne prowadzą przez nierówny teren i oferują widoki do wąwozu i wokół otaczających płaskowyżów. Kamień pokazuje warstwy powstałe przez długi czas, a niektóre sekcje są strome i skaliste. Ci, którzy tu spacerują, często słyszą ptaki i widzą małe strumienie biegnące między kamieniami. Roślinność przechodzi od otwartych obszarów do zalesionych stoków, a w niektórych miejscach drzewa rosną z półek skalnych. Szlak wymaga uwagi, ale perspektywy w głąb i rozmach sprawiają, że wysiłek wart jest uwagi. Ten kanion jest jedną z formacji geologicznych definiujących Południowy Region Brazylii, gdzie napotykasz wąwozy, wodospady i zalesionegorskie.

Plaża Naufragados rozciąga się na trzy kilometry wzdłuż wybrzeża Florianópolis z jasnym, drobnym piaskiem. Latarnia morska z 19. wieku stoi na końcu plaży i prowadzi statki przez ponad sto lat. Woda tutaj jest zwykle spokojna. Ścieżki do plaży prowadzą przez gęstą subtropikalną lasów deszczowych, co utrudnia dostęp. Niewielu odwiedzających przychodzi w zwykły dzień. Nazwa przypomina katastrofy morskie, które miały miejsce, gdy wybrzeże nie miało latarni morskich. Ta plaża jest częścią naturalnych i kulturalnych stanowisk południowego Brazylii, gdzie brzegi i latarnie opowiadają historii morza.