Sycylia łączy greckie świątynie, rzymskie mozaiki i normandzkie kościoły na wyspie na skrzyżowaniu Europy i Afryki. Stanowiska archeologiczne dokumentują ponad dwa tysiące lat historii, od doryckich kolumn w Agrigento po bizantyjskie kopuły w Palermo. Kolekcja obejmuje Świątynię Zgody, której zachowana struktura należy do najlepszych przykładów greckiej architektury poza Grecją, oraz Villa Romana del Casale z rozległymi mozaikami podłogowymi z czwartego wieku. Region oferuje również miejsca naturalne, takie jak aktywny wulkan Etna i rezerwaty przybrzeżne jak Zingaro. Palermo pokazuje kilka epok jednocześnie, od średniowiecznego Palazzo dei Normanni po dziewiętnastowieczne Teatro Massimo. Syrakuzy zachowują swoją starożytną przeszłość na wyspie Ortigia i w nekropolii Pantalica, podczas gdy miasta takie jak Modica i Cefalù prezentują średniowieczne stare dzielnice i normandzkie katedry. Wyspy Liparyjskie uzupełniają ląd krajobrazami wulkanicznymi i aktywnym Stromboli.
To starożytne stanowisko greckie rozciąga się na długości 1.300 metrów i zawiera osiem świątyń pochodzących z V wieku p.n.e. Kompleks prezentuje architekturę dorycką z okresu greckiej kolonizacji Sycylii i należy do najlepiej zachowanych zespołów świątyń greckich poza kontynentalną Grecją. Świątynie stoją na grzbiecie górskim na południe od Agrigento i dokumentują osiągnięcia architektoniczne starożytnej greckiej osady Akragas.
Ten wulkan osiąga wysokość 3326 metrów i wykazuje regularne erupcje z przepływami lawy i chmurami popiołu. Etna kształtuje krajobraz wschodniej Sycylii od tysiącleci i stworzyła żyzne gleby poprzez swoją aktywność wulkaniczną, które wspierają uprawę winorośli i rolnictwo.
Katedra w Palermo łączy style architektoniczne normańskie, arabskie i barokowe oraz zawiera królewskie grobowce z XII wieku. Ta katedra łączy różne wpływy architektoniczne, które odzwierciedlają złożoną historię Sycylii od władzy normańskiej przez okresy arabskie po późniejsze barokowe przebudowy. Królewskie grobowce zawierają szczątki kilku władców normańskich i Hohenstaufów, w tym cesarza Fryderyka II i króla Rogera II, postaci centralnych w średniowiecznej historii Sycylii.
Ten pałac służy jako siedziba władzy w Palermo od IX wieku, łącząc arabskie, normańskie i bizantyjskie elementy architektoniczne. Cappella Palatina wewnątrz prezentuje złote mozaiki z XII wieku, podczas gdy królewskie apartamenty dają wgląd w normańskie rządy na Sycylii. Palazzo dei Normanni mieści obecnie Parlament Regionalny Sycylii i dokumentuje ponad tysiąc lat historii politycznej od Emiratu po zjednoczenie Włoch.
Ta normańska katedra w Monreale stanowi istotny przykład średniowiecznej architektury na Sycylii, prezentując 6340 metrów kwadratowych mozaik z XII wieku przedstawiających sceny biblijne i świętych, wykonanych ze złotych kostek pokrywających ściany i sklepienia wnętrza.
Ten gmach operowy otwarty w 1897 roku mieści 1300 miejsc w neoklasycznym budynku liczącym siedem kondygnacji, który należy do zabytków historycznych Sycylii reprezentujących dziedzictwo architektoniczne regionu z XIX wieku.
Ta rzymska willa z IV wieku mieści 3500 metrów kwadratowych posadzkowych mozaik, które zaliczają się do najlepiej zachowanych tego typu w basenie Morza Śródziemnego. Przedstawienia ukazują sceny łowieckie, postacie mitologiczne oraz sceny z życia codziennego późnego antyku. Villa Romana del Casale dokumentuje bogactwo i standardy artystyczne rzymskiej elity na Sycylii oraz oferuje wgląd w kulturę mieszkaniową tej epoki.
Ta katedra z XII wieku łączy architekturę normańską z elementami bizantyjskimi i prezentuje jedną z najważniejszych mozaik Chrystusa Pantokratora na Sycylii. Dwie masywne wieże zachodniej fasady dominują nad panoramą Cefalù, podczas gdy złote mozaiki wewnątrz dokumentują syntezę artystyczną, która pojawiła się w czasach panowania Normanów. Kościół jest częścią wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO dotyczącego zabytków arabsko-normańskich na Sycylii.
Ta świątynia dorycka w Dolinie Świątyń należy do najlepiej zachowanych świątyń greckich na świecie i pochodzi z V wieku p.n.e. Budowla pozostała niemal w całości nienaruszona, ponieważ w VI wieku przekształcono ją w kościół chrześcijański. Jej 34 kolumny i w pełni zachowany архитraw демонструют klasyczne proporcje architektury greckiej.
Ten rezerwat przyrody zajmuje północno-zachodnie wybrzeże Sycylii i rozciąga się na 7 kilometrów niezabudowanej linii brzegowej między San Vito Lo Capo a Scopello. Rezerwat Przyrody Zingaro chroni roślinność śródziemnomorską, wapienne klify i kilka dostępnych zatoczek. Szlaki turystyczne łączą plaże i prowadzą przez obszary z endemicznymi gatunkami roślin i dzikimi zwierzętami.
Ta wapienna jaskinia w kamieniołomie Latomie w Syrakuzach otrzymała nazwę od malarza Caravaggia, który porównał jej kształt do ludzkiego ucha. Jaskinia ma 23 metry wysokości i sięga 65 metrów w głąb skały. Jej akustyka wzmacnia nawet najcichsze dźwięki, co dało początek legendom, że tyran Dionizjos wykorzystywał ją do podsłuchiwania więźniów.
Ta wyspa w sercu Syrakuz łączy się z lądem stałym trzema mostami i ukazuje warstwy kulturowe Sycylii poprzez zachowane świątynie greckie, struktury kościelne normandzkie i budowle barokowe obejmujące okres od czasów rzymskich do osiemnastego wieku, dokumentując zmieniające się okresy władzy w regionie.
Ta rozległa nekropolia na północny zachód od Syrakuz należy do najważniejszych zespołów archeologicznych epoki brązu w basenie Morza Śródziemnego. Stanowisko zawiera ponad 5000 grobowców wykutych w wapiennych ścianach skalnych między XIII a VIII wiekiem p.n.e. Grobowce są rozmieszczone w pięciu odrębnych obszarach wzdłuż głębokich wąwozów rzek Anapo i Calcinara. Dowody archeologiczne wskazują, że osada została opuszczona podczas kolonizacji greckiej. To miejsce łączy prehistoryczne praktyki pogrzebowe z geologią gór Monti Iblei i oferuje wgląd we wczesną historię Sycylii sprzed przybycia Greków.
Ta wyspa na Morzu Tyrreńskim jest jednym z najbardziej aktywnych wulkanów w Europie. Stromboli wznosi się na 924 metry powyżej poziomu morza i produkuje regularne erupcje w odstępach 15 do 20 minut. Wyspa stanowi część archipelagu Liparyjskiego i oferuje możliwości obserwowania aktywności wulkanicznej z bliska, funkcjonując jednocześnie jako zamieszkany obszar z małymi osadami przybrzeżnymi.
Ten starożytny grecki ogród rozciąga się w dolinie poniżej świątyń Agrigento i prezentuje plantacje cytrusów, roślinność śródziemnomorską oraz oryginalny system irygacyjny z V wieku przed naszą erą. Miejsce łączy tradycję rolniczą z różnorodnością botaniczną i oferuje wgląd w historyczne metody uprawy regionu.
Ta przybrzeżna formacja wapienna składa się z tarasów przypominających schody, wyrzeźbionych przez erozję na przestrzeni stuleci. Białe klify wznoszą się nad Morzem Śródziemnym, tworząc geologicznie istotną strukturę w pobliżu Realmonte. Miejsce to dokumentuje trwające procesy erozji wybrzeża i zapewnia dostęp do morza przez naturalnie ukształtowane platformy.
Quattro Canti to XVII-wieczny plac publiczny w centrum Palermo wyznaczony przez cztery symetryczne barokowe fasady na rogach skrzyżowania. Projekt architektoniczny opiera się na geometrycznej koncepcji z fontannami, posągami i wielopoziomowymi strukturami niszowymi przedstawiającymi królów, pory roku i patronów miasta. Ten zespół urbanistyczny wyznacza historyczne skrzyżowanie dwóch głównych ulic starego miasta.
Ta doryska świątynia z V wieku p.n.e. znajduje się w Valle dei Templi i przedstawia 34 kolumny wyznaczające pierwotne sanktuarium peryfteryczne. Świątynia Hery Lacinia zajmuje wzniesiony teren i oferuje wgląd w grecką architekturę na Sycylii, wnosząc wkład w historyczne dziedzictwo wyspy z jej starożytnymi strukturami i cywilizacjami śródziemnomorskimi.
Ta grecka świątynia z VI wieku p.n.e. na wyspie Ortigia należy do najstarszych zachowanych świątyń doryckich na Sycylii. Monolityczne kolumny i pozostałości fundamentów dokumentują wczesną obecność grecką w Syrakuzach i ilustrują rozwój architektoniczny porządku doryckiego w tym regionie.
To muzeum miejskie w Cefalù prezentuje starożytne monety, znaleziska archeologiczne oraz obraz Portret nieznanego mężczyzny autorstwa Antonella da Messina. Kolekcja obejmuje greckie i rzymskie obiekty oraz eksponaty przyrodnicze dokumentujące historię Sycylii od starożytności po renesans.
Ten zamek z XIII wieku stoi na półwyspie w porcie w Syrakuzach i prezentuje normańską architekturę wojskową z masywnymi murami obronnymi, dokumentując śródziemnomorskie dziedzictwo obronne Sycylii i strategiczne znaczenie tej nadmorskiej fortecy.
Teatr Garibaldi w Modicy pochodzi z XIX wieku i oferuje 320 miejsc siedzących na przedstawienia operowe i współczesne spektakle. Ten teatr uzupełnia historyczne miejsca Sycylii o obiekt kulturalny, który prezentuje sztuki sceniczne regionu i daje odwiedzającym możliwość doświadczenia aktywnej tradycji teatralnej miasta.
Ten normandzki kościół w Palermo pochodzi z XII wieku i odzwierciedla arabski wpływ na sycylijską architekturę tego okresu. Pięć czerwonych kopuł wznosi się nad prostokątnym rzutem, podczas gdy przyległy krużganek otacza ogród obsadzony drzewami cytrusowymi i palmami. Połączenie arabskich elementów architektonicznych z normandzką konstrukcją sakralną czyni San Giovanni degli Eremiti ważnym świadectwem wymiany kulturowej w średniowiecznym basenie Morza Śródziemnego.
To muzeum prezentuje fenickie posągi, greckie wazy i rzymskie mozaiki odkryte podczas wykopalisk na stanowiskach archeologicznych w całej Sycylii. Kolekcja dokumentuje różne kultury, które kształtowały wyspę przez wieki, od wczesnej historii po okres rzymski. Museo Salinas oferuje kompleksowy przegląd starożytnych cywilizacji, które osiedliły się w tym regionie i pozostawiły swoje tradycje artystyczne oraz religijne.
Ten rezerwat przyrody rozciąga się wzdłuż wybrzeża na północny zachód od Trapani i chroni śródziemnomorską roślinność u podnóża góry Cofano. Szlaki turystyczne wiją się przez zarośla macchi, gdzie rosną rodzime gatunki roślin, w tym karłowate palmy, drzewa mastyksowe i dzikie oliwki. Fauna obejmuje ptaki drapieżne, króliki i różne gatunki gadów. Pozostałości archeologiczne dokumentują obecność człowieka od czasów starożytnych, w tym punicki fort i jaskinie wykorzystywane jako schronienie. Odcinki wybrzeża pokazują wapienne klify opadające bezpośrednio do Morza Tyrreńskiego. Rezerwat przedstawia naturalne środowisko Sycylii przed rozległą ingerencją człowieka.
Ta normańska fortyfikacja z XII wieku łączy arabskie i europejskie elementy architektoniczne na górskim płaskowyżu z widokiem na morze. Zamek wznosi się na pozostałościach starożytnej świątyni Wenus i prezentuje średniowieczną architekturę obronną Sycylii. Zwiedzający znajdują blanki, wieże obronne i dziedzińce, które dają wgląd w okres panowania Normanów. Z murów rozciąga się panorama północno-zachodniego wybrzeża i terytoriów śródlądowych. Miejsce dokumentuje fuzję kulturową, która nastąpiła podczas normańskiej ery na wyspie.
Ten przybrzeżny rezerwat rozciąga się na 6 kilometrów wzdłuż południowego wybrzeża i chroni wydmy piaszczyste, formacje skalne oraz tereny lęgowe dla różnych śródziemnomorskich gatunków ptaków. Torre Salsa znajduje się między Siculianą a Eraclea Minoa i obejmuje odcinki plaży oddzielone od wnętrza wyspy stromymi stokami. Obszar służy jako schronienie dla ptaków wędrownych i jest domem dla endemicznych gatunków roślin przystosowanych do zasolonego środowiska przybrzeżnego.
Ten targ w Syrakuzach oferuje sycylijskie specjalności, takie jak świeże ryby, owoce morza, owoce, warzywa i produkty regionalne od lokalnych producentów, reprezentujące tradycje kulinarne wyspy w tym przewodniku po zabytkach historycznych.
Ta stara część miasta została odbudowana po trzęsieniu ziemi z 1693 roku i prezentuje barokowe fasady, kamienne kościoły oraz pałace szlacheckie. Ulice Modiki wznoszą się tarasowo po zboczu wzgórza, a liczne kościoły i budynki mieszkalne dokumentują odrodzenie Sycylii w XVIII wieku. Architektura łączy lokalne techniki budowlane z barokowymi zasadami projektowania charakterystycznymi dla tego okresu.