Najważniejsze miejsca w Colmar

Historyczna dzielnica zawiera kilka kanałów z domami o szachulcowej konstrukcji z XVII wieku, które mają kolorowe fasady.

Budynki garbarzy znajdują się blisko wody, z wysokimi dachami i drewnianymi galeriami do suszenia skór.

Dawna ulica rybaków zawiera domy z drewnianymi elewacjami z XVII i XVIII wieku blisko kanału.

Kościół z XIII wieku ma wieżę o wysokości 71 metrów z piaskowcowymi ścianami i kolorowymi dachówkami.

Kamienny budynek z 1350 roku przedstawia architekturę średniowieczną z motywami chrześcijańskimi w formie kamiennych ornamentów i malowideł ściennych.

Fasada tego renesansowego budynku z 1609 roku posiada 111 rzeźbionych głów przedstawiających osoby z różnych klas społecznych.

Ten handlowy dom z XVI wieku łączy ośmioboczną wieżę z biblijnymi malowidłami ściennymi i dekoracyjnymi drewnianymi rzeźbami.

Muzeum w domu rodzinnym rzeźbiarza prezentuje jego modele, osobiste przedmioty i fotografie z XIX wieku.

Park oferuje sezonowe klomby, rozległe tereny zielone do rekreacji i historyczną fontannę z 1864 roku.

Muzeum znajduje się w dominikańskim klasztorze z XIII wieku i prezentuje kolekcję europejskiej sztuki od średniowiecza do czasów nowożytnych.

Gotycki kościół eksponuje średniowieczne dzieła sztuki religijnej, w tym freski i ołtarz wykonany przez Martina Schongauera w 1480 roku.

Centralny plac z historyczną fontanną renesansową otoczony jest drewnianymi domami z XVI wieku, które pełniły funkcje celne.

Muzeum prezentuje kolekcję obejmującą 100 lat, z mechanicznych figurek, lalek, miniaturowych pociągów i gier planszowych.

Historyczny urząd celny z XV wieku z czerwonymi dachówkami i wykuszami. Budynek funkcjonował jako magazyn i urząd podatkowy.

Nowoczesna dzielnica z galeriami, rzeźbami w przestrzeni publicznej i budynkami ze szkła i stali, zbudowanymi w ciągu ostatnich 20 lat.

Budynek z 1865 roku wykonany z cegły z metalową konstrukcją i żeliwnymi kolumnami, zaprojektowany przez architekta Jean-Michela Boltza. Handlarze spotykają się tu w czwartki.

Kamienna fontanna z brązową statuą dowódcy wojskowego Lazarusa von Schwendiego. Stworzona w 1898 roku przez Frédérica Augusta Bartholdiego na Placu Starego Cła.

Miedziana statua stoi na piedestale w centrum. Została umieszczona na pamiątkę rzeźbiarza Frédérica Augusta Bartholdiego, twórcy nowojorskiego monumentu.

Gotycki kościół pochodzi z XIII wieku. Budynek charakteryzuje się kamiennymi kolumnami, łukowymi sklepieniami i wysokimi oknami z kolorowymi panelami.

Budynek sądowy z 1902 roku przedstawia elementy stylu renesansowego. Struktura obejmuje zdobione fasady kamienne, dwa boczne skrzydła i wewnętrzny dziedziniec.

Ceglana wieża z 1886 roku ma 54 metry wysokości. Struktura zawiera oryginalne zbiorniki do przechowywania wody oraz sprzęt pompowy z XIX wieku.

Miejskie termalne założenie z 1906 roku zaprojektowane przez architekta Ulyssesa Abela Berchscha. Budynek służy obecnie jako miejsce wydarzeń kulturalnych.

Kulturowe miejsce z XIX wieku z neoklasycznym designem charakteryzującym się kamiennymi kolumnami przy wejściu. Budynek zajmuje miejsce dawnego klasztoru dominikanów.

Instytucja naukowa prezentuje geologiczne okazy z regionu, zakonserwowane gatunki zwierząt spotykane w Alzacji oraz kulturowe przedmioty z afrykańskich i oceanicznych społeczności.

Budynek militarny z 1575 roku zbudowany na fundamentach kaplicy z 1286 roku. Obiekt zawiera zewnętrzną galerię z lat 1577-1582.

Budynek mieszkalny z 1597 roku z pięcioma kondygnacjami i wolutowym szczytem. Fasady charakteryzują się ozdobnymi gzymsami i iglicami typowymi dla architektury renesansowej.

Neoklasyczny budynek, zbudowany między 1736 a 1744 rokiem, wpisany jako zabytkowy pomnik. Pierwotnie franciszkański klasztor, obecnie mieści miejską bibliotekę.