Wał Antonina

Wał Antonina to rzymska linia obronna między ujściami rzek Clyde i Forth w środkowej Szkocji, rozciągająca się na około 63 kilometry. Fortyfikacja składa się z torfowego wału zbudowanego na kamiennych fundamentach, z fortami i wieżami strażniczymi rozmieszczonymi w regularnych odstępach.

W latach 142–144 trzy legiony rzymskie zbudowały fortyfikację pod panowaniem cesarza Antonina Piusa, by przesunąć północną granicę dalej na tereny Kaledonii. Rzymianie opuścili ją jednak po około dwudziestu latach i wycofali się do Wału Hadriana.

Żołnierze z różnych części Cesarstwa Rzymskiego wznieśli forty i wieże strażnicze wzdłuż tej fortyfikowanej granicy, każda jednostka wprowadzając własne techniki budowlane i inskrypcje. Dziś fundamenty i nasypy ziemne w kilku miejscach pokazują, jak żołnierze żyli i wykorzystywali teren do celów wojskowych.

Najlepiej zachowane odcinki znajdują się w Bar Hill Fort i Rough Castle, gdzie można zobaczyć pozostałości budynków i fortyfikacji. Najlepszy moment na zwiedzanie to sucha pogoda, ponieważ teren w niektórych miejscach może być błotnisty i śliski.

Na północ od torfowego wału legioniści wykopali rów szeroki na około 12 metrów i głęboki na 3,5 metra, a wykopaną ziemię usypali w kopiec. To rozwiązanie wzmacniało efekt obronny i utrudniało jakiekolwiek zbliżenie.

Lokalizacja: Scotland

Założenie: 142

Część: borders of the Roman Empire, Limes Britannicus

Współrzędne GPS: 55.96700,-4.06700

Najnowsza aktualizacja: 12 grudnia 2025 o 21:20