Martwa Droga

Linia kolejowa Salekhard-Igarka przecina arktyczną tundrę między systemami rzecznymi Obu i Jeniseju, planowana jako szlak dla surowców i pasażerów. Większość linii nigdy nie została ukończona i leży dziś opuszczona w północnym krajobrazie, podczas gdy krótkie odcinki dalej na wschód pozostają w użyciu.

Budowa rozpoczęła się w 1949 roku z robotnikami przymusowymi z obozów i miała stworzyć nowe połączenie dla dóbr przemysłowych. Po śmierci Stalina w 1953 prace ustały i linia nigdy nie została ukończona.

Kolej pozostaje świadectwem sowieckich wysiłków industrializacyjnych, z porzuconą infrastrukturą i pozostałościami obozów pracy rozrzuconymi po północnym krajobrazie.

Dziś tylko odcinek między Nadymem a Nowym Urengoj pozostaje w eksploatacji, podczas gdy inne części leżą jako ruiny w dziczy. Plany reaktywacji linii do Salekhardu celują w rok 2030, ale większość pozostaje poza zasięgiem i bez regularnego ruchu.

Jedenaście lokomotyw pozostało i nadal rdzewieje w tundrze, cisi świadkowie wizji nigdy nie zrealizowanej. Miejscowi ludzie czasami nazywają linię Martwą Drogą z powodu jej losu i trudnych warunków podczas budowy.

Oficjalne otwarcie: 1949

Współrzędne GPS: 65.85000,88.06667

Najnowsza aktualizacja: 5 grudnia 2025 o 00:41