Rezerwat przyrody Dolina Eliaszówki

Rezerwat przyrody Dolina Eliaszówka to obszar ochrony przyrody z buczymi lasami i formacjami wapiennymi na południowym wschodzie Polski. Teren rozciąga się na zalesionych stokach z odsłoniętymi formacjami skalnymi, które wspierają różnorodne zbiorowiska roślin i zapewniają schronienie lokalnej faunie.

Dolina была osiedlona przez benedyktynów karmelitów w XVII wieku, którzy zbudowali struktury monastyczne z murami i fundamentami mostów. Samo stanowisko rezerwatu otrzymało status ochrony urzędowej w 1989 roku, zapewniając zachowanie ekosystemów leśnych i tych historycznych pozostałości.

Nazwa doliny pochodzi od miejscowego kultu Proroka Eliasza, który przez wieki kształtował tożsamość tego terenu. Źródło i drewniane struktury w lesie pokazują, jak tradycje religijne pozostają wplecionе w krajobraz do dzisiaj.

Dostęp do rezerwatu odbywa się z wioski Czerna za pośrednictwem wyraźnie oznakowanych ścieżek leśnych prowadzących zwiedzających przez teren. Zalecane jest solidne obuwie, ponieważ ścieżki mogą być nierówne i błotniste, szczególnie w wilgotnych warunkach lub po deszczu.

Rezerwat zawiera ruiny Mostu Diabła, kamiennej konstrukcji łukowej, która niegdyś łączyła kompleks monastyczny z sąsiednimi wzgórzami. To dzieło inżynierii pozostaje dziś częściowo widoczne wśród drzew, oferując odwiedzającym namacalny związek z warstwową przeszłością doliny.

Założenie: 1989

Współrzędne GPS: 50.17220,19.63440

Najnowsza aktualizacja: 13 grudnia 2025 o 13:23