Kandawgyi Lake

Parki publiczne i ogrody botaniczne w miastach Azji Południowo-Wschodniej zapewniają odpoczynek od ruchu ulicznego i zatłoczenia. W Bangkoku park Lumphini oferuje 58 hektarów terenów zielonych ze sztucznym jeziorem i urządzeniami do ćwiczeń, podczas gdy park Benjakitti położony jest nad wodą w pobliżu Queen Sirikit Convention Centre. Park Chatuchak graniczy z weekendowym targiem o tej samej nazwie, a Sanam Luang służy jako plac ceremonialny w pobliżu Wielkiego Pałacu od stuleci. W innych stolicach regionu te miejsca pełnią podobne funkcje. Gardens by the Bay w Singapurze zajmuje 101 hektarów odzyskanego terenu wzdłuż Marina Bay, mieści struktury Supertree o wysokości 50 metrów. Zoo i ogrody botaniczne w Sajgonie zostały otwarte w 1865 roku i prezentują ponad 1000 gatunków zwierząt. W Yangon jezioro Kandawgyi stanowi centrum parku o powierzchni 150 hektarów z widokiem na pagodę Shwedagon, podczas gdy Taman Suropati w Dżakarcie służy jako miejsce spotkań mieszkańców dzielnicy Menteng. Kilka miejsc koncentruje się na kolekcjach botanicznych. Narodowy Ogród Orchidei w Singapurze prezentuje ponad 1000 gatunków orchidei w obrębie ogrodów botanicznych Singapuru. Ogrody botaniczne Penang zostały założone w 1884 roku pod rządami kolonii brytyjskiej i zachowują sekcje lasu deszczowego. Ogród botaniczny Bali znajduje się na wysokości 1240 metrów w Bedugul, oferując chłodniejsze temperatury niż obszary przybrzeżne. Ogród botaniczny w Hanoi, założony w 1890 roku, utrzymuje rodzimą wietnamską florę na 33 hektarach w starym kwartale.

Myanmar oferuje fotografom wyjątkową różnorodność tematów, od starożytnych kompleksów świątynnych po naturalne krajobrazy. Strefa archeologiczna Bagan, z ponad 2000 pagód i świątyń rozrzuconych na obszarze 104 kilometrów kwadratowych, należy do najważniejszych miejsc historycznych Azji Południowo-Wschodniej. Złota pagoda Shwedagon w Yangon, której centralna stupa wznosi się na 99 metrów, dominuje w panoramie dawnej stolicy. Nad jeziorem Inle fotografowie dokumentują codzienne życie mieszkańców, którzy poruszają łodziami charakterystyczną techniką wiosłowania nogą, a także pływające ogrody i wioski zbudowane na palach. Architektura świątyń kraju przybiera różne formy: biała świątynia Ananda w Bagan z XI wieku, pagoda Kuthodaw w Mandalay z 729 marmurowymi płytami z wyrytymi tekstami buddyjskimi, czy 2478 stup w Kakku w stanie Shan. Most U Bein w pobliżu Amarapury, 1,2-kilometrowy most z drewna tekowego zbudowany w 1850 roku, przyciąga fotografów szczególnie o wschodzie i zachodzie słońca. Naturalne formacje, takie jak wapienne jaskinie Pindaya zawierające tysiące posągów Buddy, czy Złota Skała w Kyaiktiyo zdająca się balansować na krawędzi klifu, poszerzają możliwości fotograficzne. Poza znanymi miejscami pojawiają się inne interesujące tematy: kolonialny charakter Mawlamyaing, wapienne góry wokół Hpa-an, góra Popa o wysokości 737 metrów z klasztorem na szczycie wulkanicznego stożka, czy wiadukt Gokteik, 689-metrowy most kolejowy z okresu kolonializmu brytyjskiego. 180-metrowy posąg leżącego Buddy Win Sein Taw Ya w pobliżu Mawlamyaing oraz monumentalne posągi Buddy w Monywa pokazują skalę sztuki religijnej w kraju. Plaże Ngapali na zachodnim wybrzeżu stanowią kontrast dla obiektów kulturowych i historycznych we wnętrzu kraju.