Sai-ji

Sai-ji była świątynią położoną na zachodniej stronie Alei Suzaku, tworząc lustrzaną kompozycję z Tō-ji po drugiej stronie. Kompleks zawierał wiele budynków i dziedzińców typowych dla głównych lokalizacji świątynnych z tego okresu.

Świątynia została założona w 796 roku, gdy stolica została przeniesiona do Heian-kyo, i była jedną z zaledwie trzech instytucji buddyjskich dozwolonych w mieście przez cesarza Kanmu. Pożary w 990 i 1233 roku doprowadziły do jej trwałego porzucenia, podczas gdy jej wschodnia odpowiednik Tō-ji przetrwał.

Świątynia wcielała ścisłą kontrolę nad instytucjami buddyjskimi we wczesnej Kioto i symbolizowała równowagę między władzą religijną a świecką. Jej funkcja jako zachodniego odpowiednika Tō-ji kształtowała sposób, w jaki ludzie rozumieli relacje między religią a władzą cesarską.

Miejsce jest dziś małym parkiem na skrzyżowaniu ulic Kujo i Senbon w dzielnicy Minami-ku, łatwe do zbadania pieszo. Płaski teren ułatwia spacer i zrozumienie rozkładu dawnego kompleksu.

W przeciwieństwie do swojej odpowiednika Tō-ji, która przetrwała do dziś, to miejsce nigdy nie zostało odbudowane po dwóch katastrofalnych pożarach. Kontrast między losami tych dwóch sąsiednich świątyń pokazuje, jak przypadek wpłynął na to, które zabytki przetrwały.

Lokalizacja: Heian-kyō

Założenie: 797

Płatny: Não

Współrzędne GPS: 34.98072,135.73815

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 09:20