Złota Świątynia

Kompleks wznosi się ze zbiornika wodnego w kształcie prostokąta i prezentuje marmurowe fasady ze złoconymi miedzianymi kopułami na czterech poziomach. Ozdobne prace kamieniarskie i inkrustacje z masy perłowej zdobią ściany i filary, podczas gdy kładki łączą główne sanktuarium z otaczającym dziedzińcem. Centralny budynek mierzy około 12 na 12 metrów i zawiera teksty religijne w bogato zdobionych komnatach. Otaczające galerie i pawilony zapewniają miejsce na zgromadzenia i ceremonie.

Guru Arjan rozpoczął budowę w 1589 roku i zaprosił muzułmańskiego świętego sufi Mian Mira do położenia kamienia węgielnego. Siły afgańskie uszkadzały miejsce wielokrotnie w XVIII wieku, zanim Maharaja Ranjit Singh podjął rozległą restaurację między 1830 a 1839 rokiem, przekazując 750 kilogramów złota. Wojska brytyjskie okupowały kompleks przy kilku okazjach podczas panowania kolonialnego. Operacja wojskowa w 1984 roku spowodowała znaczne uszkodzenia historycznych struktur i wywołała trwające kontrowersje.

Sanktuarium uosabia podstawowe zasady sikhizmu poprzez darmową kuchnię wspólnotową, która codziennie karmi dziesiątki tysięcy ludzi niezależnie od wyznania, kasty czy pozycji społecznej. Pielgrzymi z całego świata gromadzą się tu na modlitwy i rytuały, podczas gdy wolontariusze nieustannie utrzymują działalność i witają odwiedzających. Świątynia służy jako duchowe centrum dla milionów sikhów i symbolizuje równość, bezinteresowną służbę oraz gościnność wobec wszystkich ludzi.

Odwiedzający muszą nosić nakrycie głowy i zdejmować buty przed wejściem; darmowe chusty są dostępne przy wejściach. Kompleks otwiera się przed wschodem słońca i zamyka po północy, a ceremonie poranne i wieczorne przyciągają szczególnie duże tłumy. Szafki znajdują się poza głównym obszarem do przechowywania toreb i aparatów fotograficznych. Transport publiczny i auto-riksze kursują regularnie z centrum Amritsaru oddalonego o około 2 kilometry.

Cztery wejścia w różnych kierunkach kardynalnych symbolizują otwartość na wszystkie religie i pochodzenia, reprezentując rewolucyjne architektoniczne oświadczenie w Azji Południowej w czasie założenia. Wolontariusze nieustannie czyszczą marmurową podłogę otaczającego dziedzińca używając tradycyjnych metod i stosują mleko jako naturalny środek polerujący. Muzycy wykonują codziennie klasyczne ragi na specjalnych instrumentach zarezerwowanych wyłącznie dla religijnych występów w obrębie kompleksu.

Lokalizacja: Amritsar

Założenie: 1589

Dostępność: Ograniczony dostęp dla wózków inwalidzkich

Strona internetowa: https://sgpcamritsar.org/sriharmandirsahib.php

Współrzędne GPS: 31.62000,74.87667

Najnowsza aktualizacja: 27 listopada 2025 o 20:40