Sanatorium d'Aincourt

Sanatorium d'Aincourt to medyczna placówka z betonu zbrojnego składająca się z trzech identycznych budynków oddalonych od siebie o około 400 metrów. Każda struktura posiada rozlegające się tarasy i przegrody ze szkła matowego między pokojami pacjentów, aby zmaksymalizować światło i cyrkulację powietrza.

Kompleks został wybudowany w latach 1931–1933 jako ośrodek leczniczy stosujący świeżą powietrze dla pacjentów z gruźlicą. Podczas II wojny światowej przekształcono go w obóz internowania dla podejrzanych członków ruchu oporu.

Budynki zaprojektowano z szerokimi oknami i otwartymi lożami, aby zapewnić maksymalną cyrkulację powietrza pacjentom podczas ich pobytu. To architektoniczne podejście definiuje do dziś struktury i odzwierciedla przekonania medyczne z okresu międzywojennego.

Teren jest otoczony lasem sosnowym i zapewnia zwiedzającym spokojne otoczenie do eksploracji architektury pieszo. Dostęp jest ograniczony, dlatego warto wcześniej sprawdzić możliwości odwiedzenia i godziny otwarcia.

Sosny otaczające kompleks zostały zaplanowane, aby poprawić jakość powietrza dla pacjentów z gruźlicą, stanowiąc wczesny przykład projektowania krajobrazu w celach medycznych. Ten las pozostaje niezmieniony do dziś i stanowi istotną część charakteru terenu.

Lokalizacja: Aincourt

Założenie: kwietnia 1931

Oficjalne otwarcie: lipca 1933

Wykonano z: reinforced concrete

Współrzędne GPS: 49.08171,1.75875

Najnowsza aktualizacja: 7 grudnia 2025 o 20:23