Puszcza Białowieska

Białowieża to rozległy obszar leśny rozciągający się na granicy Polski i Białorusi, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Teren zawiera wysokie dęby, świerki i lipy, przecinany strumieniami i wilgotnymi obniżeniami, gdzie mchy rosną na powalone pniach.

Królowie wykorzystywali ten obszar od XV wieku jako łowisko i wydawali zarządzenia ochronne, aby chronić zwierzynę. Po I wojnie światowej las został podzielony między dwa kraje i uzyskał międzynarodowy status ochrony w kolejnych dekadach.

Nazwa pochodzi od pobliskiej wsi i przypomina czasy, gdy te lasy były królewskimi ostępami łowieckimi. Drewniane budynki na obrzeżach wciąż pokazują tradycyjną regionalną zabudowę, a szlaki prowadzą przez tereny, gdzie leśnicy pracują od pokoleń.

Oznakowane ścieżki prowadzą przez polską stronę, niektóre wymagają towarzyszenia przewodnika w określonych strefach ochronnych. Noclegi i centra informacyjne znajdują się w pobliskiej wsi, która służy jako punkt wyjścia do wycieczek.

Żubry swobodnie wędrują przez części lasu po wyginięciu tutaj na początku XX wieku i późniejszym ponownym wprowadzeniu. Odwiedzający mogą czasami obserwować te duże zwierzęta z punktów widokowych, zwłaszcza zimą, gdy opadły liście.

Lokalizacja: Podlaskie Voivodeship

Założenie: 1932

Wysokość nad poziomem morza: 175 m

Część: Sarmatic mixed forests, Central European mixed forests

Strona internetowa: https://bpn.com.pl/index.php?lang=en

Współrzędne GPS: 52.75000,23.95000

Najnowsza aktualizacja: 4 grudnia 2025 o 20:02