Tarawera

Mount Tarawera to wulkan w północnej Nowej Zelandii składający się z kilku rioilitowych kopuł lawowych wznoszących się 1111 metrów nad poziomem morza. Szczyty tworzą poszarpaną linię na krajobrazem i pokazują wyraźne ślady dawnej aktywności wulkanicznej wzdłuż szerokiej szczeliny.

W czerwcu 1886 roku wulkan wybuchł i otworzył szczelinę o długości około 17 kilometrów przez kilka szczytów. Erupcja zabiła ponad 150 osób i pogrzebała wiele osad Māori pod popiołem i błotem.

Lokalni Māori uważają górę za miejsce święte, której nazwa pochodzi od słów oznaczających spalone szczyty. Odwiedzający, którzy chcą wejść na teren, muszą szanować duchowe połączenie Ngāti Rangitihi z tą ziemią i przestrzegać ich protokołów.

Dostęp wymaga zgody plemienia Ngāti Rangitihi, będącego właścicielem góry. Odwiedzający mogą zwiedzać teren z autoryzowanymi przewodnikami, którzy również udzielają informacji o bezpieczeństwie i poruszaniu się po terenie.

Przed erupcją u podnóża góry znajdowały się słynne różowe i białe tarasy, uważane za ósmy cud świata. Erupcja całkowicie zniszczyła te formacje krzemionkowe i na zawsze zmieniła kształt kilku pobliskich jezior.

Lokalizacja: Rotorua

Wysokość nad poziomem morza: 1 111 m

Współrzędne GPS: -38.22465,176.51159

Najnowsza aktualizacja: 5 grudnia 2025 o 23:23