Park Narodowy Ujung Kulon

Park Narodowy Ujung Kulon to obszar chroniony na południowo-zachodnim krańcu Jawy w Indonezji, łączący tropikalne lasy deszczowe, namorzynowe bagna, rafy koralowe i otwarte łąki. Krajobraz zmienia się między gęstą dżunglą, płaskimi odcinkami wybrzeża i małymi wyspami przybrzeżnymi, które razem tworzą szeroką mozaikę różnych siedlisk.

Erupcja Krakatau w 1883 roku zdewastowała cały region i pozwoliła naturze ponownie skolonizować półwysep od podstaw. Status Światowego Dziedzictwa przyznano w 1992 roku, aby chronić regenerujące się ekosystemy i ostatnie dzikie nosorożce jawajskie.

Nazwa parku odnosi się do zachodniego krańca Jawy, gdzie wioski rybackie i rodziny rolnicze współistnieją ze strefami chronionymi od pokoleń. Odwiedzający czasami widzą tradycyjne drewniane łodzie, które wciąż pływają wzdłuż wybrzeża, dając wgląd w tradycje morskie regionu.

Wszystkie wycieczki wymagają certyfikowanych przewodników, ponieważ teren jest gęsto porośnięty roślinnością i nieoznakowany. Łodzie z Labuan przewożą podróżnych na półwysep, podczas gdy wielodniowe wędrówki wymagają solidnego sprzętu i wystarczającej ilości wody pitnej.

Na świecie pozostało dziś mniej niż 80 nosorożców jawajskich, a prawie wszystkie żyją w tym odległym parku. Odwiedzający rzadko widzą zwierzęta bezpośrednio, ale mogą dostrzec ich ślady i błotne kałuże na odludnych leśnych polanach.

Lokalizacja: Banten

Lokalizacja: Lampung

Założenie: 1980

Wysokość nad poziomem morza: 66 m

Strona internetowa: http://ujungkulon.org

Współrzędne GPS: -6.75000,105.33333

Najnowsza aktualizacja: 12 grudnia 2025 o 18:38