Biegun północny

Biegun północny znajduje się w miejscu, gdzie oś obrotu Ziemi przecina jej powierzchnię na 90 stopni szerokości geograficznej północnej na Oceanie Arktycznym. Lód pod tym punktem pływa po morzu i stale przesuwa się wraz z prądami, więc dokładna pozycja wędruje o kilka metrów każdego dnia.

W kwietniu 1909 roku amerykański odkrywca Robert Peary twierdził, że jako pierwszy dotarł do tego miejsca, choć historycy wciąż dyskutują o jego trasie. Norwegscy naukowcy dotarli tam sterowcem w 1926 roku i stali się pierwszymi ludźmi, którzy w sposób weryfikowalny zrzucili flagi na lód.

Nazwy biegunów magnetycznego i geograficznego pochodzą od łacińskich słów oznaczających kierunki świata, których żeglarze używają od wieków do nawigacji. Kompasy nie wskazują tego miejsca, lecz magnetyczny biegun północny, który znajduje się około 500 kilometrów dalej na Oceanie Arktycznym.

Odwiedzający docierają do tego miejsca tylko lodołamaczem lub czarterowym samolotem, wyruszając ze Svalbardu lub Murmańska podczas krótkiego lata arktycznego. Warstwa lodu może być cienka, dlatego grupy muszą stale sprawdzać grubość i trzymać się blisko statków.

Słońce okrąża horyzont całkowicie podczas półrocznego dnia i nigdy nie wznosi się wyżej niż 23 stopnie nad lód. Zegary tracą tutaj znaczenie, ponieważ wszystkie strefy czasowe zbiegają się w jednym punkcie i każda pora dnia obowiązuje równocześnie.

Część: Earth's poles

Współrzędne GPS: 90.00000,0.00000

Najnowsza aktualizacja: 4 grudnia 2025 o 15:20