Milan Lazaretto

Lazaretto w Mediolanie było zespołem architektonicznym w stylu renesansu, który pełnił funkcję stacji kwarantanny i szpitala. Kompleks miał kwadratowy układ z wieloma wewnętrznymi dziedzińcami do organizacji i separacji pacjentów.

Założone w XVI wieku, Lazaretto stało się jedną z największych stacji kwarantanny w Europie i odgrywało kluczową rolę w zwalczaniu zarazy. Pozostało w użytkowaniu do XIX wieku, kiedy ostatecznie zamknięto i rozebrано.

Lazaretto było miejscem kwarantanny, gdzie izolowano chorych i podejrzewanych, pozostawiając głębokie ślady w świadomości Mediolanu. Jego rola w ochronie zdrowia publicznego zmieniła sposób, w jaki mieszkańcy rozumieli choroby i bezpieczeństwo wspólnoty.

Oryginalny kompleks już nie istnieje, więc miejsce można badać tylko poprzez jego znaczenie historyczne i pozostałe ślady archeologiczne. Lokalne muzea i archiwalne dokumenty zawierają informacje o jego poprzedniej lokalizacji.

Lazaretto zainspirowało Alessandra Manzoniego do napisania jednej z najsławniejszych scen jego powieści Narzeczeni, zapewniając mu miejsce w historii literatury włoskiej. To literackie powiązanie utrzymało pamięć o miejscu żywą przez pokolenia.

Lokalizacja: Milan

Architekci: Lazzaro Palazzi

Styl architektoniczny: Renaissance architecture

Współrzędne GPS: 45.47804,9.20729

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 09:20