Bastion św. Gertrudy

Bastion św. Gertrudy to pięciokątna fortyfikacja w Gdańsku z trzema poziomami: niskim szańcem u podstawy, wyższym ścianem centralnym i platformą artyleryjską na szczycie. Struktura demonstruje geometryczną precyzję wczesnonowoczesnego projektowania wojskowego i była częścią zintegrowanego systemu obronnego miasta.

Budowa odbywała się między 1593 a 1607 pod kierunkiem architekta Anthonisa van Obbergena. Powstał w odpowiedzi na zaawansowaną technologię militarną, aby chronić miasto przed współczesnymi zagrożeniami.

Nazwa pochodzi od sąsiedniego szpitala św. Gertrudy, który kiedyś tu stał. Ta fortyfikacja odzwierciedla, jak architektura wojskowa ewoluowała od czasów średniowiecznych do nowożytnych w Europie Północnej.

Wnętrze jest zamknięte dla publiczności, ale można zobaczyć zewnętrzną stronę z pobliskich ścieżek. Teren ma ścieżki rekreacyjne i trakty rowerowe, które ułatwiają obejście struktury z różnych perspektyw.

Pod trzema poziomami znajdowało się wiele kazemat, które służyły jako magazyny amunicji i składy papieru prochu. Te podziemne komory były niezbędne dla zdolności bojowych fortyfikacji w okresie jej aktywnego użytku.

Lokalizacja: Śródmieście

Architekci: Anthonis van Obbergen

Współrzędne GPS: 54.34064,18.64542

Najnowsza aktualizacja: 12 grudnia 2025 o 15:21