Wieża ciśnień przy alei Wiśniowej we Wrocławiu

Wrocławska wieża wodna to ceglany budynek z elementami Art Nouveau, który unosi się na wysokość 62,5 metrów i opiera się na dziewięciu masywnych filarach u podstawy. Górna część zawiera ośmiokątny zbiornik wody pod dachem namiotowym, a niższe piętra niegdyś mieściły mieszkania dla pracowników.

Wieża została ukończona w 1905 roku według projektu architekta Karla Klimma i służyła do zaopatrzenia w wodę południowej części Wrocławia. Podczas II wojny światowej funkcjonowała jako punkt obserwacyjny.

Ozdoby Art Nouveau i rzeźby z piaskowca zdobią fasadę, w tym Nympfę Źródła i fontannę Tritona na północno-wschodniej stronie. Te dekoracyjne elementy pokazują artystyczne projektowanie charakterystyczne dla Wrocławia na początku XX wieku.

Taras obserwacyjny na wysokości 42 metrów oferuje widoki na miasto, a wewnętrzna struktura z dziewięcioma filarami zapewnia stabilny dostęp do wyższych poziomów. Odwiedzający powinni nosić solidne buty, ponieważ schody są strome, a górne sekcje mogą być otwarte w zależności od warunków pogodowych.

W latach 1908-1950 pracownicy wciągali czerwoną flagę na dachu w pogodne dni, aby sygnalizować, że Góry Sudety były widoczne z góry. Ten sygnał służył mieszkańcom jako praktyczny wskaźnik dobrej pogody i wyjątkowej widoczności z tego punktu widzenia.

Lokalizacja: Wrocław

Architekci: Karl Klimm

Styl architektoniczny: Art Nouveau architecture, eclectic architecture

Wysokość: 62,5 m

Współrzędne GPS: 51.08523,17.01756

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 20:52