Architektura w Kairze: meczety mameluckie, domy osmańskie i historyczne nekropolie

Bayt Al-Suhaymi to rezydencja z XVII wieku, która zawiera elementy architektury osmańskiej. Dom posiada rzeźbione drewniane okna mashrabiya, dwa wewnętrzne dziedzińce z fontannami oraz kilka sal recepcyjnych. Pomieszczenia ozdobione są malowanymi drewnianymi sufitami, płytkami ceramicznymi i islamskimi motywami geometrycznymi. Budynek był zamieszkany przez rodzinę Al-Suhaymi i ilustruje organizację zamożnej miejskiej rezydencji z okresu osmańskiego, z oddzielnymi strefami dla mężczyzn i kobiet.

Ta dzielnica zawiera liczne meczety i mauzolea z okresów Fatymidów i Mameluków między X a XV wiekiem.

Społeczność Zabbaleen zbiera i przetwarza codziennie kilka tysięcy ton odpadów z Kairu, osiągając wskaźnik recyklingu na poziomie 80%.

Ta kamienna konstrukcja z IX wieku wykorzystywała centralną kolumnę z oznaczeniami do mierzenia rocznych poziomów wylewów Nilu.

Ten XIV-wieczny meczet mamelucki prezentuje wewnętrzne płytki Iznik z niebieskimi i zielonymi motywami kwiatowymi. Zbudowany w 1347 roku przez emira Aqsunqura meczet jest również znany jako Błękitny Meczet Kairu. Ceramiczne płytki z Damaszku, dodane w XVII wieku przez Ibrahima Aghę, zdobią ściany sali modlitewnej. Oryginalny minaret zachowuje swoją mameludzką dekorację z rzeźbionymi kamiennymi fryzami.

Ta historyczna nekropolia rozciąga się na cztery kilometry i zawiera mauzolea, groby oraz domy zamieszkiwane przez lokalną ludność.

Ogród Groty-Akwarium zawiera sztuczne groty zbudowane w XIX wieku, baseny ze różnymi gatunkami ryb oraz rośliny śródziemnomorskie. Ten historyczny ogród łączy elementy architektoniczne wyrzeźbione w skale z przestrzeniami wodnymi i botanicznymi, tworząc zespół, w którym spotykają się sztuczna geologia i żywe kolekcje.

Parc Al-Azhar rozciąga się na 30 hektarach i oferuje punkty widokowe na miasto, ogrody w stylu islamskim oraz restauracje serwujące kuchnię regionalną. Park powstał na terenie dawnego wysypiska śmieci i łączy tereny zielone z historycznymi widokami na stare miasto Kairu.

Muzeum zajmuje dwa połączone domy osmańskie z XVI wieku i prezentuje kolekcję historycznych mebli oraz sztuki islamskiej. Obie rezydencje zostały odrestaurowane przez brytyjskiego oficera Roberta Grenville'a Gayer-Andersona, który mieszkał tam w latach 1935-1942. Pomieszczenia zachowują oryginalną dekorację z rzeźbionymi drewnianymi sufitami, ekranami mashrabiyya i fontannami na dziedzińcach. Wystawione obiekty obejmują perskie dywany, chińską porcelanę, osmańskie tekstylia i egipskie zabytki z różnych okresów.

Ten meczet i madrasa z XIV wieku przedstawia monumentalną architekturę mamelucką z 68-metrowym minaretem.

Pałac ukończony w 1929 roku łączy osmańskie, perskie i europejskie elementy architektoniczne z ozdobionymi wnętrzami. Budynek został zbudowany przez księcia Mohammeda Ali Tewfika jako rezydencja i демонструет połączenie różnych stylów islamskich z wpływami zachodnimi. Pomieszczenia prezentują rzemieślnicze płytki, rzeźbione drewno i dzieła sztuki.

Wieża Kairu to betonowa konstrukcja o wysokości 187 metrów, zbudowana w 1961 roku. Wieża posiada platformę widokową, z której roztaczają się widoki na egipską stolicę. Na górnym poziomie znajduje się obrotowa restauracja, w której odwiedzający mogą zjeść posiłek, obserwując panoramę miasta.

Ta fortyfikowana brama z XI wieku oznacza południowe wejście do starego fatymidzkiego Kairu. Bab Zuweila składa się ze sklepionego przejścia flankowanego przez dwie masywne wieże. W XV wieku Meczet Sułtana al-Mu'ayyada został zbudowany przy jej murach, a dwa minarety dodano na szczycie wież. Oryginalne drewniane wrota z metalowymi wzmocnieniami pozostają na swoim miejscu. Z górnej platformy, do której prowadzą wąskie schody, można obserwować dachy starego miasta i kopuły sąsiedniego meczetu.

Musée Taha Hussein prezentuje przedmioty osobiste, manuskrypty i bibliotekę roboczą niewidomego uczonego, który zmodernizował literaturę arabską XX wieku. Kolekcja dokumentuje jego życie jako pisarza, ministra kultury i profesora Uniwersytetu Kairskiego. Muzeum mieści się w jego dawnej rezydencji i przechowuje jego prace akademickie wraz z korespondencją z ówczesnymi intelektualistami.

Dzielnica Al-Darb al-Ahmar zachowuje swój średniowieczny układ z wąskimi uliczkami i tradycyjnymi warsztatami rzemieślniczymi. Stolarze, szklarze i metalurdzy kontynuują swoją pracę w warsztatach położonych wśród islamskich zabytków datowanych na XI wiek. Architektura mieszkaniowa prezentuje elementy z okresów mameluków i Imperium Osmańskiego.

Ten meczet z 990 roku przedstawia typowe elementy architektury fatymidzkiej z kanciastymi minaretami i dziedzińcem. Restauracja z XX wieku dodała nowe elementy dekoracyjne.

Zamalek zajmuje wyspę Gezira na Nilu i mieści liczne ambasady, parki publiczne oraz galerie sztuki. Dzielnica oferuje międzynarodowe restauracje, kawiarnie oraz instytucje kulturalne takie jak Opera Kairska i Gezira Sporting Club. Architektura przedstawia budynki z okresu kolonialnego obok nowoczesnych struktur mieszkalnych.

Pałac Abdeen został zbudowany w 1863 roku i mieści muzea prezentujące królewskie meble, srebra, broń oraz dokumenty historyczne z okresu monarchii. Budynek służył jako oficjalna siedziba rządu egipskich władców i dokumentuje historię polityczną kraju w XIX i XX wieku.

Wekalet El Ghoury to odrestaurowany XVI-wieczny osmański dom handlowy, w którym regularnie odbywają się występy tradycyjnej muzyki egipskiej i tańca sufickiego.

Muzeum w pałacu księcia Amra Ibrahima prezentuje islamskie dzieła ceramiczne z VIII do XIX wieku z Egiptu, Syrii i Turcji.

Ta handlowa ulica zawiera średniowieczną architekturę islamską z meczetami, mauzoleami i domami handlowymi z różnych okresów.

Muzeum Koptyjskie prezentuje iluminowane manuskrypty, ikony religijne, tkaniny liturgiczne i kamienne rzeźby dokumentujące piętnaście wieków egipskiego chrześcijaństwa. Sale zorganizowane chronologicznie przedstawiają rozwój sztuki koptyjskiej od późnego okresu rzymskiego do ery islamskiej, z eksponatami pochodzącymi z klasztorów i kościołów Starego Kairu.

Kompleks Qalawuna został zbudowany w XIII wieku za panowania sułtana mameluków al-Mansura Qalawuna i łączy meczet, medresę oraz mauzoleum w ramach jednej struktury. Położony przy ulicy al-Muizz, ten kompleks przedstawia typowe cechy architektury mameluków ze szczegółową pracą kamieniarską, podwyższonymi kopułami i ozdobionymi fasadami. Mauzoleum mieści grobowiec sułtana i jego potomków.

Sabil-Kuttab Katkhuda to osmańska budowla z XVIII wieku, która służyła jako punkt bezpłatnej dystrybucji wody na parterze i mieściła szkołę koraniczną na piętrze.

Plac Talaat Harb został zagospodarowany na początku XX wieku i prezentuje architekturę o wpływach francuskich z wysokimi kolumnami i kamiennymi ornamentami na fasadach okolicznych budynków. Plac znajduje się w centrum nowoczesnego miasta i służy jako węzeł handlowy oraz transportu publicznego.

Meczet Al-Husajna, wzniesiony w XII wieku, mieści dzieła sztuki islamskiej i stanowi ważne miejsce pielgrzymkowe dla muzułmanów. Sanktuarium nosi imię Husajna ibn Alego, wnuka proroka Mahometa, którego głowa ma być przechowywana w tym zabytku. Obecny budynek jest wynikiem kolejnych przebudów, szczególnie za dynastii Fatymidów i Mameluków, które wzbogaciły jego strukturę architektoniczną.

Meczet Ibn Tuluna pochodzi z IX wieku i wyróżnia się abbasydzkiм planem architektonicznym. Ten meczet prezentuje arkady z łukami ostrymi wokół centralnego dziedzińca, drobno rzeźbione ozdoby stiukowe oraz motywy geometryczne na powierzchniach ścian. Jego spiralna minaret wznosi się na kwadratowej podstawie i nawiązuje do stylu mezopotamskich zigguratów.

Ten koptyjski kościół z III wieku stoi na dwóch wieżach fortecznych i zawiera 29 kolumn wewnątrz.

Ten kościół z IV wieku znajduje się poniżej poziomu ulicy w koptyjskiej dzielnicy Starego Kairu. Struktura obejmuje trzy nawy wsparte na dwunastu marmurowych kolumnach. Według tradycji Święta Rodzina znalazła schronienie w tym miejscu podczas ucieczki do Egiptu. Krypta pod sanktuarium oznacza przypuszczalne miejsce ich postoju. Budynek przeszedł kilka restauracji zachowując swoją wczesnochrześcijańską architekturę.

Meczet sułtana al-Nasira Muhammada posiada duży dziedziniec otoczony arkadami wspieranymi przez kolumny pochodzące z różnych okresów historycznych. Zbudowany na początku XIV wieku w Cytadeli Kairu, ten meczet mamelucki świadczy o panowaniu sułtana al-Nasira Muhammada ibn Kalawuna. Ponownie wykorzystane kolumny pochodzą z zabytków faraońskich, rzymskich i bizantyjskich, ilustrując praktykę architektonicznego wtórnego użycia.

Muzeum zawiera ponad 10.000 dzieł egipskich artystów z XX i XXI wieku. Kolekcja dokumentuje ewolucję nowoczesnej sztuki egipskiej poprzez obrazy, rzeźby i prace graficzne. Muzeum znajduje się na wyspie Gezira w dzielnicy operowej i prezentuje dzieła znanych artystów, takich jak Mahmoud Said, Abdel Hadi El-Gazzar i Gazbia Sirry.

Twierdza Babilonu została zbudowana w VI wieku przez legiony rzymskie jako baza wojskowa. Ten zespół fortyfikacji stanowił strategiczną pozycję obronną wzdłuż Nilu i służył do kontrolowania szlaków handlowych między Egiptem a Imperium Rzymskim. Obecnie zachowały się fragmenty masywnych kamiennych murów i wież, wkomponowane w koptyjską dzielnicę Starego Miasta Kairu.