Naturalne piękno i zabytki Tadżykistanu

Obiekt wojskowy z III wieku położony na wysokości 3000 metrów. Kamienne mury rozciągają się na kilku poziomach wzdłuż zboczy górskich.

Międzynarodowa droga górska długości 1200 km przebiegająca przez góry, najwyższy punkt osiąga na przełęczy Ak-Baital 4655 metrów.

Łańcuch górski z ponad dziesięcioma szczytami przekraczającymi 5000 metrów. Charakterystyczne są lodowce i głębokie doliny będące częścią pasma górskiego Pamiru.

Muzeum przedstawia artefakty archeologiczne, etnograficzne i artystyczne Tadżykistanu na trzech piętrach. Kolekcja zawiera 50000 przedmiotów datowanych od neolitu po współczesność.

Korytarz naturalny, przez który przepływa rzeka Varzob, otoczony górami. Ta dolina łączy stolicę Duszanbe z północnymi regionami górskimi.

Grupa siedmiu alpejskich jezior połączonych naturalnymi wodospadami. Każde jezioro ma inny kolor zależnie od głębokości i składu chemicznego.

Struktura militarna z XVI wieku z dwoma wieżami wejściowymi. Kompleks obejmuje starą medresę i meczet obok głównego budynku.

Duże jezioro alpejskie zasilane przez lodowce. Błękitne wody odbijają pobliskie szczyty, przyciągając licznych turystów w lecie.

Pozostałości średniowiecznego miasta na wysokości 2000 metrów. Wykopaliska odkryły ceramikę i monety pochodzące z VII wieku.

To źródło termalne wypływa na powierzchnię na wysokości 2800 metrów. Temperatura osiąga 63°C. Miejscowi używają go ze względu na właściwości lecznicze.

Ten 25-metrowy pomnik z brązu przedstawia Ismoila Sominiego, pierwszego władcę dynastii Samanidów. Znajduje się na placu centralnym.

Jezioro słonowodne w górach Pamir, o maksymalnej głębokości 236 metrów. Jezioro jest zamarznięte przez osiem miesięcy w roku.

Jezioro słodkowodne utworzone wskutek trzęsienia ziemi w 1911 roku. Ma długość 55,8 kilometrów i zawiera 17 kilometrów sześciennych wody.

Centrum administracyjne i gospodarcze kraju z 863400 mieszkańcami, otoczone górami i przecinane przez rzekę Varzob.

Centrum handlowe nad rzeką Syr-Daria w północnym Tadżykistanie. Miasto zamieszkuje 190000 osób i posiada centralny rynek, historyczną fortecę oraz muzeum regionalne.

Obszar górski, przez który przepływa rzeka Yagnob. Miejscowi mówią językiem yagnobi, starożytnym dialektem pochodzącym z sogdyjskiego.

Alpejskie jezioro na wysokości 2800 metrów w górach Fann, otoczone szczytami o wysokości powyżej 5000 metrów.

Górski korytarz o długości 350 km między Tadżykistanem a Afganistanem. Dolina podąża za nurtem rzeki Piandż przez głębokie wąwozy.

Ten miejski park o powierzchni 14 hektarów zawiera fontanny, klomby kwiatowe, pomniki i przestrzenie rekreacyjne dla mieszkańców stolicy.

Jezioro górskie położone na wysokości 3300 metrów, otoczone ośnieżonymi szczytami. Turyści docierają tu po sześciogodzinnym marszu z wioski Zimtud.

Ten 300-metrowy ziemny zaporowy zbiornik na rzece Vakhsh dostarcza 70% energii elektrycznej w Tadżykistanie. Jego rezerwuar ma długość 70 kilometrów.

Odległa dolina z trzema kamiennymi wioskami, polami tarasowymi i jeziorem zasilanym przez lodowce. Mieszkańcy praktykują tradycyjne rolnictwo.

Ten sztuczny zbiornik o długości 55 kilometrów na rzece Syr-Daria umożliwia irygację gruntów rolnych i produkcję energii elektrycznej dla regionu.

Współczesny obiekt zbudowany w 2009 roku, który organizuje wydarzenia społecznościowe i usługi religijne dla ismailickich muzułmanów z Tadżykistanu.

Miejsce występów zbudowane w 1946 roku, z 1500 miejscami, goszczące krajowe spektakle operowe i baletowe.

Stanowisko archeologiczne z V wieku z malowanymi freskami, rzeźbami i śladami dawnych osiedli. Średniowieczne miasto posiadało pałace i królewską nekropolię.

Wioska górska nad brzegiem jeziora zimnowodnego, założona na wysokości 3700 metrów na płaskowyżu Pamir. Zimą temperatury mogą spaść do -63°C.

Regionalne centrum położone na płaskowyżu Pamir na wysokości 3650 metrów. Niskie zabudowania dostosowane do klimatu górskiego, z ujemnymi temperaturami przez osiem miesięcy w roku.

Archeologiczne stanowisko sprzed 5500 lat z pozostałościami pałaców i budynków religijnych cywilizacji epoki brązu.

Dawna średniowieczna stolica prowincji Chatlon z zachowanymi murami obronnymi i budynkami administracyjnymi.

Helenistyczna świątynia z III wieku p.n.e., z kamiennymi fundamentami i elementami architektonicznymi o greckim wpływie.